Porfiriusz (Uspienski)

Porfiriusz
	Konstantin Uspienski
	Biskup czehryński
Kraj działania	Imperium Rosyjskie
Data i miejsce urodzenia	20 września 1804 ; Kostroma
Data i miejsce śmierci	1 maja 1885 ; Moskwa
Miejsce pochówku	Monaster Nowospasski
	Biskup czehryński
Okres sprawowania	1865–1877
Wyznanie	prawosławie
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	1829
Diakonat	1829
Prezbiterat	1829
Chirotonia biskupia	14 lutego 1865

Porfiriusz Uspienski (ur. 1804, zm. 1885) – biskup czehryński w rosyjskim Kościele Prawosławnym, historyk, biblista, archeolog, bizantynista.

Życiorys

Urodził się jako Konstantin Aleksandrowicz Uspienski (ros. Константин Александрович Успенский). W 1829 ukończył Petersburską Akademię Duchowną, wstępując do klasztoru otrzymał imię Porfiriusz. W 1834 roku został archimandrytą.

Był pierwszym rektorem seminarium duchownego w Odessie^[1]. Specjalizował się w historii wczesnego chrześcijaństwa.

W 1842 roku zorganizował i sam wziął w niej udział, pierwszą rosyjską misję do Jerozolimy, dla poznania potrzeb prawosławia. Z Jerozolimy, w roku 1845, udał się w celach naukowych na Athos i Synaj. Na Synaju widział Kodeks Synajski, wraz z kartami których Tischendorf nie widział. Podczas wizyty w klasztorze Mar Saba, zabrał kodeks — wraz z wielu innymi rękopisami — nazwany później od jego nazwiska Ewangeliami Uspienskiego^[2]. Jest to najstarszy posiadający datę rękopis Nowego Testamentu. Jest to też najstarszy znany nam kodeks minuskułowy Nowego Testamentu^[3]. Sprowadził też, nazwany od jego imienia Codex Porphyrianus, Kodeks 080, 087 i inne rękopisy.

W 1869 roku otrzymał doktorat z greckiej filozofii.

Dzieła

Путешествие по Египту и в монастыри Святого Антония Великого и Преподобного Павла Фивейского, в 1850 году. Petersburg, 1856.
Восток христианский: Египет и Синай, Petersburg 1857.
Восток христианский: Египет и Синай, Petersburg 1857.
Мнение о синайской Библии, 1862. (O kodeksie Synajskim — polemika z Tischendorfem).
Восток христианский. Абиссиния, в: "Труды Киевской Академии", 1866.
История Афона, (Труды К. Д. А., 1871, кн. 8).
Второе путешествие в афонские монастыри, Moskwa, 1880).
Дионисий Ареопагит и его творения, в: "Чтения Московского Общества Любителей Духовного Просвещения", 1885.

Linki zewnętrzne

Открытая Православная Энциклопедия
Biography of Uspiensky
Bogoslov. bogoslov.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-01)].
http://www.rulex.ru/01160490.htm

Przypisy

↑ ИСТОРИЯ ОДЕССКОЙ ДУХОВНОЙ СЕМИНАРИИ
↑ Bruce M. Metzger: Manuscripts of the Greek Bible: An Introduction to Palaeography. Oxford: Oxford University Press, 1981, s. 102. ISBN 978-0-19-502924-6.
↑ Przed tym odkryciem myślano, że najstarsze minuskuły NT pochodzą z X wieku.

Bibliografia

Порфирий Успенский, Первое путешествие в Синайский монастырь в 1845 году, Petersburg 1856.
А. Дмитриевский, Еп. Порфирий Успенский, как инициатор и организатор первой рус. дух. миссии в Иерусалиме. Petersburg, 1906.
А. Дмитриевский, Порфирий (Успенский) по поводу 100-летия со дня его рождения. Petersburg, 1906.
П. Сырку, Описание бумаг еп. Порфирия (Успенского), пожертвованных имп. акад. наук по завещанию. Petersburg, 1891.

Linki zewnętrzne

епископ Порфирий (Успенский)

[1] ИСТОРИЯ ОДЕССКОЙ ДУХОВНОЙ СЕМИНАРИИ

[Metzger-2] Bruce M. Metzger: Manuscripts of the Greek Bible: An Introduction to Palaeography. Oxford: Oxford University Press, 1981, s. 102. ISBN 978-0-19-502924-6.

[3] Przed tym odkryciem myślano, że najstarsze minuskuły NT pochodzą z X wieku.

[1]

[2]

[3]