Przejdź do zawartości

NGC 1512

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 1512
Ilustracja
NGC 1512 i NGC 1510 (HST)
Odkrywca

James Dunlop

Data odkrycia

29 października 1826

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Zegar

Typ

spiralna z poprzeczką (SBa)

Rektascensja

04h 03m 54,281s[1]

Deklinacja

–43° 20′ 55,86″[1]

Odległość

41 mln. ly (12,54 ± 0,88 Mpc[3])

Przesunięcie ku czerwieni

0,002782[1]

Jasność obserwowana

11,08 ± 0,09[2]m

Rozmiary kątowe

8,9' × 5,6'

Alternatywne oznaczenia
PGC 14391, ESO 250-4, MCG -7-9-7,
AM 0402-433, IRAS04022-4329

NGC 1512 (również PGC 14391) – galaktyka spiralna z poprzeczką (SBa), znajdująca się w gwiazdozbiorze Zegara. Odkrył ją James Dunlop 29 października 1826 roku[4].

NGC 1512 (duża galaktyka) i NGC 1510 (mała, na prawo i poniżej). Zdjęcie w ultrafiolecie z satelity GALEX ukazuje zdeformowane ramiona spiralne
Jądro galaktyki NGC 1512 i otaczający je pierścień wewnętrzny (HST)

Galaktyka posiada dwa pierścienie – pierścień zewnętrzny a także jądrowy pierścień wewnętrzny, które łączy ze sobą poprzeczka[2][5].

Oddziaływanie grawitacyjne z NGC 1510

[edytuj | edytuj kod]

NGC 1512 oddziałuje grawitacyjnie z sąsiednią, karłowatą galaktyką soczewkowatą NGC 1510 oddaloną o 13,8 kpc (galaktyki łączy także niewielki most gwiezdny[2]) co skutkuje intensywnymi procesami gwiazdotwórczymi na peryferiach dysku galaktyki i zwiększeniem zniekształcenia pływowego w ramionach galaktyki NGC 1512. Interakcja zdaje się zachodzić w północno-zachodnich częściach systemu, z powodu poszerzenia się ramienia, jak i rozproszenia gromad gwiezdnych bogate w gwiazdy emitujące duże ilości promieniowania ultrafioletowego[4][2].

Możliwe, że poprzeczka w galaktyce NGC 1512 powstała w wyniku interakcji z galaktyką NGC 1510. Interakcja ta spowodowałaby opadanie gazu w kierunku jądra galaktyki, dostarczając paliwa do ciągłego formowania się gwiazd, oraz wpłynęłaby na ramię spiralne, powodując jego rozszerzenie i rozszczepienie na mniejsze części tak jak i wzmożenie gwiazdotwórczości tych rejonów. Spowodowałoby to również wyrzucenie dużej ilości materii na duże odległości. Materia ta mogłaby zostać grawitacyjnie odseparowana od galaktyki, oraz zaczęłaby tworzyć gęste skupiska gwiazd, również zdolne do tworzenia nowych gwiazd[2].

Galaktyki obecnie są w procesie łączenia się od 400 milionów lat[6]. Po zakończeniu kolizji, galaktyka NGC 1512 pochłonie swojego sąsiada[7].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c NGC 1512 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e Bärbel S. Koribalski, Ángel R. López-Sánchez, Gas Dynamics and Star Formation in the Galaxy Pair NGC 1512/1510, „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”, 2009, DOI10.1111/j.1365-2966.2009.15610.x, Bibcode2009MNRAS.400.1749K, arXiv:0908.4128 [dostęp 2020-10-13] (ang.).
  3. Results for object NGC 1512 [online], NASA/IPAC Extragalactic Database [dostęp 2020-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-13].
  4. a b Courtney Seligman, NGC 1512 [online], Celestial Atlas [dostęp 2015-03-02] (ang.).
  5. Galaktyka spiralna NGC 1512: jądrowy pierścień [online], APOD.pl, 10 lipca 2017 [dostęp 2020-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-13] (pol.).
  6. Galactic David and Goliath [online], spacetelescope.org, 27 lipca 2017 [dostęp 2020-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-13] (ang.).
  7. NGC 1512 AND NGC 1510 [online], sci.esa.int, 27 lipca 2017 [dostęp 2020-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-13] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]