Karol XV
Land skall med lag byggas Kraj ma być zbudowany na prawie | |
król Szwecji i Norwegii | |
Okres |
od 8 lipca 1859 |
---|---|
Koronacja |
3 maja 1860 (Szwecja)[1] 5 sierpnia 1860 (Norwegia)[1] |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec |
Oskar I |
Matka | |
Rodzeństwo |
Oskar II |
Żona | |
Dzieci |
Luiza Bernadotte, |
Odznaczenia | |
Karol XV, właśc. Karol Ludwik Eugeniusz (ur. 3 maja 1826 w Sztokholmie, zm. 18 września 1872 w Malmö) – król Szwecji i Norwegii (jako Karol IV) w latach 1859–1872 z dynastii Bernadotte.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Dzieciństwo i młodość
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w 1826 roku w sztokholmskim Zamku Królewskim jako najstarszy syn króla Szwecji i Norwegii Oskara I i Józefiny de Beauharnais. Jego młodszym bratem był również późniejszy król Szwecji i Norwegii Oskar II Bernadotte. Przy urodzeniu otrzymał od ojca tytuł księcia Skanii.
Po wstąpieniu swojego ojca na tron w 1844 roku został oficjalnie ogłoszony następcą tronu. 11 lutego 1846 roku powołano go na honorowego członka Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk. Od połowy lat 50. XIX wieku zaczął zastępować chorego ojca w rządzeniu państwem, najpierw zostając w 1856 roku wicekrólem Norwegii, a od 25 września 1857 roku regentem. Poprzez znoszenie ceł i budowę linii kolejowych przyczynił się wówczas do pogłębienia unii personalnej z Norwegią.
Panowanie
[edytuj | edytuj kod]Polityka wewnętrzna
[edytuj | edytuj kod]8 lipca 1859 roku po śmierci Oskara I przejął władzę jako król Szwecji i Norwegii. Mimo że należał do konserwatystów zgodził się na przeprowadzenie wielu doniosłych reform, w większości wprowadzonych w życie przez liberalny rząd Luisa de Geer. Najważniejszą z nich była reforma konstytucyjna z 1866 roku, znosząca przedstawicielstwo czterech stanów i wprowadzająca dwuizbowy parlament – Riksdag. Za jego panowania stopniowo likwidowano również ograniczenia ekonomiczne, takie jak m.in. zniesienie organizacji cechowej w rzemiośle. Zreformowany został kodeks karny i samorząd lokalny, poszerzono ramy tolerancji religijnej i wolności prasy.
Polityka zagraniczna
[edytuj | edytuj kod]Niepowodzenia spotkały Karola XV w polityce zagranicznej. Należał do oponentów Ottona von Bismarcka oraz opowiadał się za ideą panskandynawizmu, próbując wskrzesić unię kalmarską. Obiecał udzielić wsparcia królowi Danii, Fryderykowi VII, jednak po wybuchu wojny duńsko-pruskiej w 1864 roku rząd szwedzki odmówił wypełnienia tych zobowiązań.
Życie prywatne i śmierć
[edytuj | edytuj kod]Karol XV był bardzo popularny wśród społeczeństwa. Należał do mecenasów sztuki i artystów, a jednocześnie zajmował się w wolnych chwilach pisaniem i malowaniem. Często zdarzało mu się ignorować zasady etykiety dworskiej, lubił otaczać się prostymi ludźmi; dążąc do popularności godził się na reformy ograniczające uprawnienia monarchy.
Zmarł w 1872 roku w Malmö w wieku 46 lat i tradycyjnie został pochowany w kościele Riddarholmen w Sztokholmie a tron przejął jego młodszy brat – Oskar II.
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]19 czerwca 1851 poślubił Ludwikę (1828–1871), księżniczkę holenderską, wnuczkę Wilhelma I i jego pierwszej żony – Wilhelminy Pruskiej. Para miała dwoje dzieci:
- Luiza Bernadotte (1850–1926), królowa duńska, żona Fryderyka VIII;
- Karol Oskar Bernadotte (1852–1854).
Genealogia
[edytuj | edytuj kod]Prapradziadkowie |
Jan Bernadotte |
Jan Saint Vincent |
Józef Clary |
Józef Ignacy Somis |
Franciszek de Beauharnais |
Józef Gaspard de Tascher |
Fryderyk Michał Wittelsbach |
Jerzy Wilhelm z Hesji-Darmstadt |
Pradziadkowie |
Jean Henri Bernadotte |
Franciszek Clary |
Aleksander de Beauharnais |
król Bawarii | ||||
Dziadkowie |
król Szwecji i Norwegii |
Eugeniusz de Beauharnais | ||||||
Rodzice |
król Szwecji i Norwegii | |||||||
Karol XV Bernadotte (1826–1872), król Szwecji i Norwegii |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Karl XV Bernadotte - Historiesajten [online], www.historiesajten.se [dostęp 2024-11-14] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kersten A., Historia Szwecji, wyd. Ossolineum, Wrocław 1973.
- Sandberg T., Gustav III:s spioner: historien om när Sverige skulle slå tillbaka franska revolutionen, Skandbook Falun Lund, 2006.
- Lagerqvist, Lars O., Historia Szwecji, przekł. H. Thylwe, Instytut Szwedzki, Sztokholm 2002.
- Praca zbiorowa: Svenskt biografiskt handlexikon, [w:] , Wydawnictwo „Albert Bonniers Förlag”, Sztokholm 1906, T. I. s. 159–160. (szw.) [dostęp 28 lutego 2010]
- Praca zbiorowa: Nordisk familjebok, [w:] , Wydawnictwo „Nordisk familjeboks förlags aktiebolag”, Sztokholm 1910, wyd. II. T. 13. s. 1002–1008. (szw.) [dostęp 28 lutego 2010]
- Biografia na stronie historiesajten.se (szw.) [dostęp 28 lutego 2010]
- Biografia na stronie historiska-personer.nu (szw.) [dostęp 28 lutego 2010]
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Poezye Karola XV króla szwedzkiego (1873) w bibliotece Polona