Friedrich Bernhardi
 Portret Friedricha Bernhardiego z 1904, autorstwa malarza Hugo Vogela | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
inspektor górniczy |
| Stanowisko | |
| Pracodawca | |
Friedrich Bernhardi (ur. 25 listopada 1838 w Adlig-Krummendorf, zm. 4 lutego 1916 w Adlig-Krummendorf[1]) − niemiecki przemysłowiec na Górnym Śląsku, twórca połączonego koncernu przemysłowego Georg von Giesches Erben i jego dyrektor generalny przez 31 lat.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Od 1869 przebywał na Górnym Śląsku. Pracował dla państwa pruskiego oraz rodziny Tiele-Wincklerów (jako inspektor górniczy[2]). W 1873 został dyrektorem generalnym Bergwerksgeseltschaft Georg von Giesche's Erben.
Bernhardi rozpoczął skupowanie akcji koncernu Georg von Giesches Erben od osób, nie powiązanych z potomkami Georga von Giesche[3]. Stworzył firmę górniczą, będącą jedną z największych w branży na terenach wschodnich Niemiec. Zainicjował wykup pól wydobywczych, zamiast ich dzierżawy. W 1873 rezerwa kapitałowa prowadzonej przez niego firmy wynosiła sześć milionów talarów[3]. Był twórcą przemysłu cynkowego w Roździeniu (dziś w granicach Katowic). W 1897 obok kolonii Bagno, pomiędzy dzisiejszą ul. Krakowską, ul. Roździeńską i ul. Obrońców Westerplatte, wybudowano hutę „Bernhardi”[4].
W latach 1873−1887 Bernhardi mieszkał na terenie Roździenia lub Burowca (w latach 80 XIX w. w willi przy dzisiejszej ul. gen. Józefa Hallera 19[2]). Od 1883 do 1904 obejmował stanowisko prezesa Górnośląskiego Związku Przemysłowców Górniczo-Hutniczych w Katowicach[5]. W 1887 zamieszkał w pałacu w Załężu (przy dzisiejszej ul. Gliwickiej 159), skąd w 1896 kierował akcją ratowniczą podczas katastrofy górniczej w kopalni „Kleofas” w Załężu[6]. Carl Besser (późniejszy dyrektor generalny Bergwerksgeseltschaft Georg von Giesche's Erben) w tym samym roku otrzymał medal za przeprowadzenie akcji ratunkowej podczas tej katastrofy[7].
W 1904 przestał pełnić funkcję dyrektora generalnego Bergwerksgeseltschaft Georg von Giesche's Erben, a w 1905 został nim Anton Uthemann[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bernhardi, Friedrich. kulturstiftung.org. [dostęp 2021-05-26]. (niem.).
- ↑ a b c Michał Bulsa, Kim był Friedrich Bernhardi? (pol.) szopienice.org [dostęp 2017-07-21]
- ↑ a b Fryderyk Bernhardi (pol.) www.giszowiec.info [dostęp 2011-06-21]
- ↑ Lech Szaraniec: Osady i osiedla Katowic. Katowice: Wydawnictwo Naukowe "Śląsk", 2010, s. 324. ISBN 978-83-7164-636-2.
- ↑ Lech Szaraniec: Osady i osiedla Katowic. Katowice: Wydawnictwo Naukowe "Śląsk", 2010, s. 325. ISBN 978-83-7164-636-2.
- ↑ Ratujemy zabytki. grupa.avimed.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.) www.grupa.avimed.pl [dostęp 2011-06-21]
- ↑ Joanna Tofilska: Katowice Nikiszowiec. Miejsce, ludzie, historia. Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2007, s. 138. ISBN 978-83-87727-68-0.