Campino

Campino
	; Campino (2013)
Imię i nazwisko	Andreas Frege
Pseudonim	Campino
Data i miejsce urodzenia	22 czerwca 1962 ; Düsseldorf
Gatunki	punk rock, hard rock
Zawód	muzyk, wokalista, autor tekstów piosenek, dziennikarz. aktor
Aktywność	od 1978
	Zespoły
	Die Toten Hosen
	Multimedia w Wikimedia Commons

Campino, właśc. Andreas Frege^[2] (ur. 22 czerwca 1962 w Düsseldorfie) – niemiecko-brytyjski autor tekstów piosenek, wokalista i frontman zespołu punkrockowego Die Toten Hosen^[3], dziennikarz i aktor^[4].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Düsseldorfie^[5], w Nadrenii Północnej-Westfalii^[6] jako jedno z pięciorga dzieci (jeden z jego braci zmarł przed jego urodzeniem) Jennie Fregge i niemieckiego sędziego Joachima Frege^[7]. Jego matka była rodowitą Angielką, studiowała na Uniwersytecie Oksfordzkim i kształciła swoje dzieci dwujęzycznie. Jego starsza siostra Judith Frege to odnosząca sukcesy tancerka baletowa i autorka, a jego starszy brat Michael Frege (ur. 1959) to wybitny prawnik^[7]. Jest potomkiem Gottloba Frege (Frege House w Lipsku). Jego dziadek Ludwig Frege był prezesem Federalnego Sądu Administracyjnego^[8]. Pradziadek Franz Friedrich Konrad Frege (1843-1920) był synem proboszcza Berlin-Schöneberg Ferdinanda Ludwiga Frege (1804-1883)^[8].

Kiedy miał dwa lata, jego rodzina przeprowadziła się z Düsseldorfu do Mettmann. Tam uczęszczał do szkoły podstawowej Astrid-Lindgren-Grundschule^[9], a następnie naukę kontynuował w Heinrich-Heine-Gymnasium w Mettmann. Jednak po roku przeniósł się do Humboldt-Gymnasium w Düsseldorfie. Tam jego koledzy z klasy nazwali go „Campino” po bitwie w klasie^[10].

Od października 1983 przez osiem miesięcy odbywał służbę wojskową.

Kariera

Pod wpływem swojego starszego brata Jana (ur. 1955) zainteresował się punk rockiem^[11]. Uczęszczał do klasy z młodszym Michaelem 'Breiti' Breitkopfem, gitarzystą i współzałożycielem Die Toten Hosen. Obaj ukończyli liceum w 1983^[10].

Pracował jako dziennikarz dla magazynu „Der Spiegel”, gdzie przeprowadził wywiady m.in. z Paulem McCartneyem i Angelą Merkel. Od 1978 do 1982 był wokalistą punkrockowej grupy KC^[9], a następnie został liderem zespołu Die Toten Hosen, gdzie pisał teksty i śpiewał piosenki zarówno w języku niemieckim, jak i angielskim.

Piosenka „Alles ist eins”, która 5 stycznia 1998 ukazała się na singlu „Pushed Again”, dedykowana została Rieke Lax, dziewczynie z Holandii, która zginęła 28 czerwca 1997 na 1000. koncercie zespołu na Rheinstadion w Düsseldorfie.

W 1992 zadebiutował na kinowym ekranie w komedii Dłuższa sobota (Langer Samstag)^[12]. W dramacie Wima Wendersa Spotkanie w Palermo (Palermo Shooting (2008)^[13] u boku Dennisa Hoppera i Milli Jovovich zagrał postać wziętego fotografa mody^[14].

Od sierpnia do października 2006 występował jako Mackie Majcher w musicalu Bertolta Brechta Opera za 3 grosze (Die Dreigroschenoper) w reż. Klausa Marii Brandauera na scenie Admiralspalast w Berlinie.

Życie prywatne

Ze związku z aktorką Kariną Krawczyk ma syna Juliana Lenna (ur. 9 marca 2004)^[15]^[16].

W 2018 podczas gali wręczenia kontrowersyjnych nagród Echo Music Prize, skrytykował i wypowiedział się przeciwko antysemickim, homofobicznym lub mizoginistycznym stwierdzeniom^[17]. Campino jest także sponsorem szkoły w Birkenwerder w Brandenburgii, gdzie nadzoruje projekt „Szkoła bez rasizmu – szkoła z odwagą”^[15]. Od czasu śmierci rodziców, którzy zmarli na raka jelita grubego, Campino angażuje się w działalność edukacyjną i publicznie zachęca do udziału w badaniach przesiewowych^[15].

Campino to zagorzały fan klubu piłkarskiego Fortuna Düsseldorf, który wspierał finansowo. Jest również fanem zespołu Liverpool FC, w którego koszulce wystąpił w teledysku do piosenki „Bayern” (1999). Po jednej z przegranych zespołu, złamał nogę kopiąc z frustracji w pojemnik na śmieci.

Dyskografia (gościnnie)

albumy

1988: The Lurkers – Wild Times Again
1996: Honest John Plain & Friends in den Titeln Thinking of You, Song for Me und Marlene
1997: The Boys – Power Cut
2006: Fehlfarben – 26 1/2
2006: Peter and the Test Tube Babies – A Foot Full Of Bullets
2007: Juanes – La Vida… es un Ratico

single

1998: Bad Religion – „Raise your Voice”

Filmografia

1987: Zwyciężony (Verlierer, TV)
1987: Miejsce zbrodni (Tatort) – odc.: „Voll auf Haß”
1988: Zdobycz (Die Beute, TV)
1990: Poszukiwany (Der Fahnder; serial TV) – odc.: „Puppe, Atze, Keule” jako Ratte
1992: Dłuższa sobota (Langer Samstag) jako Anton
2004: Kraina obfitości (Land of Plenty) – tekst piosenki „Stand Up”
2008: Spotkanie w Palermo (Palermo Shooting) jako Finn

Literatura

Bertram Job: Bis zum bitteren Ende …: Die Toten Hosen erzählen IHRE Geschichte. 1. Auflage. Kiepenheuer & Witsch, 1996. ISBN 3-462-02532-5.
Marie-Luise Knopp, Klaus Napp: Reif für die Klapse?: über die Kinder- und Jugendpsychiatrie. Fischer-Taschenbuch-Verlag, 1997. ISBN 3-596-13405-6.
Jürgen Teipel: Verschwende Deine Jugend – Ein Doku-Roman über den deutschen Punk und New Wave. 1. Auflage. Suhrkamp, 2001. ISBN 978-3-518-39771-8.
Fryderyk Gabowicz: Die Toten Hosen. Live-Backstage-Studio: Fotografien 1986–2006. Schwarzkopf & Schwarzkopf, 2006. ISBN 978-3-89602-732-0.
Joachim Lucchesi: Brandauer inszeniert Die Dreigroschenoper von Brecht & Weill.. Suhrkamp. 2006. ISBN 978-3-518-45807-5.

Przypisy

↑ Campino w bazie Discogs.com (ang.)
↑ Personalidade: Campino (Alemanha). InterFilmes.com. [dostęp 2018-01-02]. (port.).
↑ Die Toten Hosen Biography & History. AllMusic. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).
↑ Campino. Listal. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).
↑ Campino (22 de Junho de 1962). Filmow. [dostęp 2017-11-22]. (port.).
↑ Campino Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2019-02-16]. (ang.).
↑ ^a ^b Martina Uckermann (2017-11-14): Sänger Campino über das Thema Familie. Kölner News Journal. [dostęp 2019-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
↑ ^a ^b Campino – Biografie. Chartsurfer.de. [dostęp 2019-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
↑ ^a ^b Uwe Reimann (2012-10-20): Mettmann: Als Campino noch in die 3c ging. RP Online. [dostęp 2012-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
↑ ^a ^b Campino. Munzinger.de. [dostęp 2019-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
↑ Punk in der BRD. Der Spiegel. [dostęp 2002-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
↑ Campino w bazie Filmweb
↑ Campino w Internetowej Bazie Filmowej (fdb.pl)
↑ Campino w bazie IMDb (ang.)
↑ ^a ^b ^c Campino – Starporträt, News, Bilder. Gala.de. [dostęp 2014-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
↑ Verliebt in eine Schönheitskönigin. Gala.de. [dostęp 2014-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
↑ Sophie Albers Ben Chamo (2015-08-14): Campino ist nicht Til Schweiger. Stern. [dostęp 2014-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).

[Discogs-1] Campino w bazie Discogs.com (ang.)

[interfilmes-2] Personalidade: Campino (Alemanha). InterFilmes.com. [dostęp 2018-01-02]. (port.).

[allmusic-3] Die Toten Hosen Biography & History. AllMusic. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).

[listal-4] Campino. Listal. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).

[5] Campino (22 de Junho de 1962). Filmow. [dostęp 2017-11-22]. (port.).

[6] Campino Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2019-02-16]. (ang.).

[koelner-7] Martina Uckermann (2017-11-14): Sänger Campino über das Thema Familie. Kölner News Journal. [dostęp 2019-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).

[chartsurfer-8] Campino – Biografie. Chartsurfer.de. [dostęp 2019-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).

[rp-9] Uwe Reimann (2012-10-20): Mettmann: Als Campino noch in die 3c ging. RP Online. [dostęp 2012-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).

[kultur-10] Campino. Munzinger.de. [dostęp 2019-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).

[11] Punk in der BRD. Der Spiegel. [dostęp 2002-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).

[Filmweb-12] Campino w bazie Filmweb

[Fdb-13] Campino w Internetowej Bazie Filmowej (fdb.pl)

[IMDb-14] Campino w bazie IMDb (ang.)

[gala-15] Campino – Starporträt, News, Bilder. Gala.de. [dostęp 2014-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).

[16] Verliebt in eine Schönheitskönigin. Gala.de. [dostęp 2014-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).

[17] Sophie Albers Ben Chamo (2015-08-14): Campino ist nicht Til Schweiger. Stern. [dostęp 2014-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

Albumy studyjne	Opel-Gang Unter falscher Flagge Damenwahl Never Mind the Hosen, Here’s Die Roten Rosen Ein kleines bisschen Horrorschau Auf dem Kreuzzug ins Glück Learning English, Lesson One Kauf mich! Opium fürs Volk Wir warten auf’s Christkind... Unsterblich Auswärtsspiel Zurück zum Glück In aller Stille Ballast der Republik Laune der Natur
Albumy nieniemieckojęzyczne	Love, Peace & Money Crash-Landing La hermandad – en el principio fue el ruido Największe przeboje Learning English Lesson 3: Mersey Beat!
Albumy koncertowe	Bis zum bitteren Ende Im Auftrag des Herrn Nur zu Besuch: Unplugged Machmalauter Das Laune der Natour-Finale Alles ohne Storm
Kompilacje	Reich & Sexy Reich & Sexy II: Die fetten Jahre All die Ganzen Jahre: Ihre besten Lieder Alles aus Liebe: 40 Jahre Die Toten Hosen
Single	„Wir sind bereit” „Reisefieber” „Bommerlunder” „Hip Hop Bommi Bop” „Schöne Bescherung” „Kriminaltango” „Liebesspieler” „Faust in der Tasche” „Das Altbierlied” „Im Wagen vor mir” „Alle Mädchen wollen küssen” „Hier kommt Alex” „1000 gute Gründe” „Alles wird gut” „Azzurro” „All die ganzen Jahre” „Carnival in Rio (Punk Was)” „Baby Baby” „Whole Wide World” „If the Kids Are United” „Sascha …ein aufrechter Deutscher” „Wünsch dir was” „Alles aus Liebe” „Kauf mich!” „Sexual” „Nichts bleibt für die Ewigkeit” „Paradies” „Bonnie & Clyde” „Zehn kleine Jägermeister” „Alles aus Liebe – Live” „Pushed Again” „Soul Therapy” „Weihnachtsmann vom Dach” „Auld Lang Syne” „Schön sein” „Unsterblich” „Bayern” „Warum werde ich nicht satt?” „Was zählt” „Kein Alkohol (ist auch keine Lösung)” „Steh auf, wenn du am Boden bist” „Nur zu Besuch” „Frauen dieser Welt” „Ich bin die Sehnsucht in dir” „Walkampf” „Alles wird vorübergehen” „Freunde” „Hier kommt Alex (unplugged)” „The Guns of Brixton (unplugged)” „Strom” „Alles was war” „Auflösen” „Ertrinken” „Pushed Again (Live)” „Der letzte Kuss (Live)” „Tage wie diese” „Altes Fieber” „Draußen von der Tür” „Das is der Moment” „Unten den Wolker” „Wannsee” „Alles passiert” „Laune der Natur” „Feiern im Regen” „Kamikaze” „Respectable” „Slow Down” „You're No Good” „Scheiß Wessis” „Teufel” „Alle sagen das”