wymowa:
IPA[zrujˈnɔvat͡ɕ], AS[zrui ̯novać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. rujnować)

(1.1) zob. rujnować

czasownik zwrotny dokonany zrujnować się (ndk. rujnować się)

(2.1) zob. rujnować się
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Bank dla doraźnej korzyści raczej zrujnuje przedsiębiorstwo, które kredytuje, niż wesprze je w trudnym okresie, licząc na przyszłe korzyści.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ruiny ż, zrujnowanie n, rujnowanie n, ruina ż
ims. zrujnowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: rujnować
źródła:
  1. Jacek Żakowski, Słowo wstępne. Wszyscy będziemy prekariuszami, w: Guy Standing, Prekariat. Nowa niebezpieczna klasa. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, Warszawa, s. 13.