zbieracz

zbieracz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzbʲjɛrat͡ʃ], AS: [zbʹi ̯erač], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek, który coś zbiera, kolekcjonuje

(1.2) człowiek, który pracuje zbierając owoce, warzywa i inne płody

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zbieracz	zbieracze
dopełniacz	zbieracza	zbieraczy / zbieraczów
celownik	zbieraczowi	zbieraczom
biernik	zbieracza	zbieraczy / zbieraczów
narzędnik	zbieraczem	zbieraczami
miejscownik	zbieraczu	zbieraczach
wołacz	zbieraczu	zbieracze

przykłady:

(1.1) Zbliżający się jarmark będzie świętem zbieraczy różności.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zbieracz staroci / monet / znaczków

(1.2) zbieracz grzybów / jagód

synonimy:

(1.1) kolekcjoner

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zbiór m, zbiórka ż, zbieractwo n, zbieranie n, zebranie n

forma żeńska zbieraczka ż

czas. zbierać ndk., zebrać dk.

przym. zbieracki, zbiorowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kolekcjoner

• białoruski: (1.1) збіральнік m; (1.2) збіральнік m
• bułgarski: (1.1) събирач m; (1.2) берач m
• duński: (1.2) samler w

źródła: