załatwiać

załatwiać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. załatwić)

(1.1) podejmować różne działania w celu doprowadzenia czegoś do skutku

(1.2) obsługiwać kogoś

(1.3) pot. pozbawiać możliwości działania lub unicestwiać; wyrządzać komuś krzywdę

czasownik zwrotny niedokonany (dk. załatwić się)

(2.1) pot. oddawać mocz lub stolec

(2.2) pot. radzić sobie z czym, robić coś

(2.3) pot. rozprawiać się z kimś nawzajem

(2.4) pot. znajdować się w niekorzystnej sytuacji z własnej winy

odmiana:

(1-2) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		załatwiać
czas teraźniejszy		załatwiam	załatwiasz	załatwia	załatwiamy	załatwiacie	załatwiają
czas przeszły	m	załatwiałem	załatwiałeś	załatwiał	załatwialiśmy	załatwialiście	załatwiali
	ż	załatwiałam	załatwiałaś	załatwiała	załatwiałyśmy	załatwiałyście	załatwiały
	n	załatwiałom	załatwiałoś	załatwiało
tryb rozkazujący		niech załatwiam	załatwiaj	niech załatwia	załatwiajmy	załatwiajcie	niech załatwiają
pozostałe formy czas przyszły m będę załatwiał, będę załatwiać będziesz załatwiał, będziesz załatwiać będzie załatwiał, będzie załatwiać będziemy załatwiali, będziemy załatwiać będziecie załatwiali, będziecie załatwiać będą załatwiali, będą załatwiać ż będę załatwiała, będę załatwiać będziesz załatwiała, będziesz załatwiać będzie załatwiała, będzie załatwiać będziemy załatwiały, będziemy załatwiać będziecie załatwiały, będziecie załatwiać będą załatwiały, będą załatwiać n będę załatwiało, będę załatwiać będziesz załatwiało, będziesz załatwiać będzie załatwiało, będzie załatwiać czas zaprzeszły m załatwiałem był załatwiałeś był załatwiał był załatwialiśmy byli załatwialiście byli załatwiali byli ż załatwiałam była załatwiałaś była załatwiała była załatwiałyśmy były załatwiałyście były załatwiały były n załatwiałom było załatwiałoś było załatwiało było forma bezosobowa czasu przeszłego załatwiano tryb przypuszczający m załatwiałbym, byłbym załatwiał załatwiałbyś, byłbyś załatwiał załatwiałby, byłby załatwiał załatwialibyśmy, bylibyśmy załatwiali załatwialibyście, bylibyście załatwiali załatwialiby, byliby załatwiali ż załatwiałabym, byłabym załatwiała załatwiałabyś, byłabyś załatwiała załatwiałaby, byłaby załatwiała załatwiałybyśmy, byłybyśmy załatwiały załatwiałybyście, byłybyście załatwiały załatwiałyby, byłyby załatwiały n załatwiałobym, byłobym załatwiało załatwiałobyś, byłobyś załatwiało załatwiałoby, byłoby załatwiało imiesłów przymiotnikowy czynny m załatwiający, niezałatwiający ż załatwiająca, niezałatwiająca załatwiające, niezałatwiające n załatwiające, niezałatwiające imiesłów przymiotnikowy bierny m załatwiany, niezałatwiany załatwiani, niezałatwiani ż załatwiana, niezałatwiana załatwiane, niezałatwiane n załatwiane, niezałatwiane imiesłów przysłówkowy współczesny załatwiając, nie załatwiając rzeczownik odczasownikowy załatwianie, niezałatwianie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) finalizować, kombinować, uwijać się, zmagać się

(1.2) obsługiwać

(1.3) niszczyć, wykańczać, zabijać, pokazywać, gdzie raki zimują

(2.1) załatwiać naturalną potrzebę, załatwiać potrzebą fizjologiczną, załatwiać interes

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. załatwić dk.

rzecz. załatwianie n, załatwienie n

wykrz. załatwione

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.3) najczęściej w formie dokonanej

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) arrange, despatch, dispatch, do, fix, get done, go about, settle, swing, transact; (1.2) attend, serve; (1.3) clobber, do in, hit, own, amer. whomp
• chiński standardowy: (1.1) 办 (bàn); (2.2) 办 (bàn)
• hiszpański: (1.1) tramitar, despachar; (1.2) atender, despachar; (1.3) despachar, expulsar, destituir, liquidar
• szwedzki: (1.1) ordna, klara upp, fixa, greja, kirra; (1.2) betjäna, expediera; (2.1) uträtta sina behov, förrätta sitt tarv
• ukraiński: (1.1) вирішувати, залагоджувати, розв'язувати
• włoski: (1.1) disbrigare, evadere, sbrigare

źródła: