wyczucie

wyczucie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) umiejętność intuicyjnego odbierania czegoś

(1.2) umiejętność stosownego zachowania się w zależności od okoliczności

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) mieć wyczucie / na wyczucie

synonimy:

(1.1) intuicja, przeczuwanie

(1.2) ogłada, smak, takt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. uczuć, poczuć, odczuwać, czuły, czuć, wyczuć dk., wyczuwać ndk.

rzecz. czucie n, czuwak mrz

przym. czuły

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) feel, sense, sensing, intuiting; (1.2) tact
• francuski: (1.1) sens m, sensibilité ż
• hiszpański: (1.1) sentido m, intuición ż
• jaćwieski: (1.1) iauda
• kaszubski: (1.1) wëczëcé n; (1.2) wëczëcé n
• niemiecki: (1.1) Gefühl n
• włoski: (1.1) senso m

źródła: