wprawnie

wprawnie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈfpravʲɲɛ], AS: [fpravʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• -ni…

​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) z wprawą, sprawnie, biegle

odmiana:

przykłady:

(1.1) Dziadek powąchał wódkę, skrzywił się na zapas, podniósł brodę do góry i wprawnie, jak bocian żabę, łyknął zawartość szklanki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wprawa ż, wprawka ż, wprawienie n, wprawianie n

czas. wprawić (się) dk., wprawiać (się) ndk.

przym. wprawny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• jidysz: (1.1) ווי אַ מיזמור (wi a mizmer)

źródła: