wprawka

wprawka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈfprafka], AS: [fprafka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ćwiczenie wykonywane dla osiągnięcia biegłości w jakiejś umiejętności

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wprawka	wprawki
dopełniacz	wprawki	wprawek
celownik	wprawce	wprawkom
biernik	wprawkę	wprawki
narzędnik	wprawką	wprawkami
miejscownik	wprawce	wprawkach
wołacz	wprawko	wprawki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wprawić (się) dk., wprawiać (się) ndk.

rzecz. wprawa, wprawienie dk., wprawianie ndk.

przym. wprawny

przysł. wprawnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) ekzerco

źródła: