wiosłowanie

wiosłowanie (język polski)

wiosłowanie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌvʲjɔswɔˈvãɲɛ], AS: [vʹi ̯osu̯ovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od wiosłować

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wiosłowanie
dopełniacz	wiosłowania
celownik	wiosłowaniu
biernik	wiosłowanie
narzędnik	wiosłowaniem
miejscownik	wiosłowaniu
wołacz	wiosłowanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wiosło n, wioślarz m, wioślarka ż, wioślarstwo n

czas. wiosłować ndk., powiosłować

przym. wioślarski, wiosłowy, wiosłowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) веславанне n
• hiszpański: (1.1) remadura ż
• niemiecki: (1.1) Paddeln n, Rudern n
• nowogrecki: (1.1) κωπηλασία ż
• słowacki: (1.1) veslovanie n
• słoweński: (1.1) veslanje n
• ukraiński: (1.1) веслування n

źródła: