Wikisłownik

wiara

Podobna pisownia Podobna pisownia: Wiara

wiara (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA: [ˈvʲjara], AS: [vʹi ̯ara], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przekonanie, że coś jest prawdą; ufność, zaufanie wobec rzeczy niepewnych, nie do końca znanych
(1.2) książk.[1][2] przekonanie o słuszności twierdzeń dogmatycznych opierające się na uznaniu ich za objawione przez Boga; religia, wyznanie
(1.3) daw.[3] lub książk.[1][2] wierność, stałość, rzetelność, słowność, szczególnie ukochanej osobie
(1.4) przest. grupa ludzi, zwłaszcza żołnierzy[1], często zżytych ze sobą[3]
odmiana:
(1.1,1.4) blm[1][2]
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwiarawiary
dopełniaczwiarywiar
celownikwierzewiarom
biernikwiaręwiary
narzędnikwiarąwiarami
miejscownikwierzewiarach
wołaczwiarowiary
(1.2-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwiarawiary
dopełniaczwiarywiar
celownikwierzewiarom
biernikwiaręwiary
narzędnikwiarąwiarami
miejscownikwierzewiarach
wołaczwiarowiary
przykłady:
(1.1) Twoja wiara w to, że czterolistna koniczyna przynosi szczęście, graniczy już z zabobonem.
(1.1) Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła[4].
(1.2) Męczennika torturowano, bo nie chciał wyrzec się swojej wiary.
(1.4) Za mną, wiara!
(1.4) Do mazura stań wesoło // Buntownicza wiaro![5]
składnia:
(1.1) wiara w B.
kolokacje:
(1.1) wiara w Boga / w czyjeś czyste intencje • wiara w cuda / zabobony • przyjmować na wiarę
(1.2) wiara rzymskokatolicka • wyrzec się wiary • dawać wiarę • wyznanie wiary
synonimy:
(1.1) zaufanie
(1.2) religia, wyznanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Wiara ż, wierność ż, wierzący mos, wierny mos, wierna ż, wiernica ż, wierzenie n, wiarus mos
czas. wierzyć ndk.
przym. wierny
związki frazeologiczne:
brać na wiarę • człowiek małej wiary • dobra wiara • zła wiara • wiara w człowieka • w dobrej wierze • wiara góry przenosi • wiara czyni cuda
etymologia:
od prasł. *věra[6] → 'przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, ufność, że coś się spełni'[7]
por. bośn. vjera, bułg. вяра, chorw. vjera, czes. víra, dłuż. wěra, ros. вера, karpatorusiń. віра, scs. вѣра, słc. viera i ukr. ві́ра
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3   Hasło „wiara” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X.
  3. ↑ 3,0 3,1   Hasło „wiara” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. ↑ Ewangelia Łukasza 17, 19.
  5. ↑ Ludwik Waryński: Mazur kajdaniarski
  6. ↑ Hasło „vjera” w: Hrvatski jezični portal.
  7. ↑   Hasło „wiara” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  8. ↑ Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 23.

wiara (język kaszubski)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wiara
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wiara&oldid=8490814”