uszczęśliwienie

uszczęśliwienie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌuʃt͡ʃɛ̃w̃ɕlʲiˈvʲjɛ̇̃ɲɛ], AS: [uščẽũ̯ślʹivʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • -ni…• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) uczynienie kogoś szczęśliwym

(1.2) stan szczęścia

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	uszczęśliwienie
dopełniacz	uszczęśliwienia
celownik	uszczęśliwieniu
biernik	uszczęśliwienie
narzędnik	uszczęśliwieniem
miejscownik	uszczęśliwieniu
wołacz	uszczęśliwienie

przykłady:

(1.1) Jednym miłym gestem spowodował uszczęśliwienie wszystkich swoich bliskich.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) unieszczęśliwienie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szczęście n, szczęsność ż, szczęśliwość ż, szczęśliwiec m, szczęściarz m, szczęściara ż, uszczęśliwianie n

czas. szczęścić, uszczęśliwić dk., uszczęśliwiać ndk.

przym. szczęśliwy, szczęsny

przysł. szczęśliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) rzecz. odczas. od uszczęśliwić

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: