uniemożliwiać (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌũɲɛ̃mɔʒˈlʲivʲjät͡ɕ], AS[ũńẽmožlʹivʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. uniemożliwić)

(1.1) sprawiać, że coś jest niemożliwe lub bardzo trudne do zrobienia; znacznie coś utrudniać
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Syk kaloryfera uniemożliwiał mi koncentrację.
(1.1) W umowie był kruczek uniemożliwiający pracownikom dochodzenie swoich praw.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) umożliwiać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. uniemożliwić, umożliwić, umożliwiać
przym. niemożliwy
rzecz. uniemożliwianie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: