uległość (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co uległe; cecha tych, którzy ulegli
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) uległość D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ustępliwość, potulność, spolegliwość, uniżoność
antonimy:
(1.1) stanowczość
hiperonimy:
(1.1) cecha, wada
hiponimy:
(1.1) bezwolność, czołobitność, kapitulanctwo, pantoflarstwo, posłuszeństwo, ugodowość
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uleganie n, ulegnięcie n
czas. ulegać ndk., ulegnąć dk., ulec dk.
przym. uległy
przysł. ulegle
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. uległy -ość
uwagi:
Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „uległość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.