trik
trik (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trik triki dopełniacz triku trików celownik trikowi trikom biernik trik triki narzędnik trikiem trikami miejscownik triku trikach wołacz triku triki
- przykłady:
- (1.1) Iluzjonista wykonał niezwykły trik.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) sztuczka, chwyt, szacher-macher
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) trik m
- angielski: (1.1) trick, ploy
- bułgarski: (1.1) трик m
- esperanto: (1.1) truko
- hiszpański: (1.1) truco m, ardid m
- nowogrecki: (1.1) τρικ n, κόλπο n
- źródła:
trik (język albański)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
trik (esperanto (morfem))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
- (1.1) robić na drutach
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: