tragedia

tragedia (język polski)

wystawiają tragedię (1.1)

wymowa:

IPA: [traˈɡɛdʲja], AS: [tragedʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. teatr. dramatyczny utwór literacki przedstawiający konflikt między dążeniami bohatera a siłami wyższymi; zob. też tragedia w Wikipedii

(1.2) ogromne nieszczęście budzące rozpacz

(1.3) zła sytuacja dotycząca czegoś

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tragedia	tragedie
dopełniacz	tragedii	tragedii / przest. tragedyj
celownik	tragedii	tragediom
biernik	tragedię	tragedie
narzędnik	tragedią	tragediami
miejscownik	tragedii	tragediach
wołacz	tragedio	tragedie

przykłady:

(1.1) Wszystkie działania bohatera tragedii prowadzą go do nieuchronnej klęski.

(1.2) Spotkała go tragedia – w wypadku stracił nogę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) tragedia antyczna / klasyczna / mieszczańska / romantyczna • wystawiać / wystawić tragedię

(1.2) ludzka tragedia • tragedia życiowa

synonimy:

(1.1) dramat

(1.2) nieszczęście

antonimy:

(1.1) komedia

(1.2) szczęście

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tragiczność ż, tragizm mrz, tragiczka ż, tragik mos

czas. tragizować ndk.

przym. tragediowy, tragiczny

przysł. tragicznie

związki frazeologiczne:

robić tragedię

etymologia:

łac. tragoedia < gr. τραγῳδία (tragōdía) → dosł. „koźli śpiew” < gr. τράγος ᾠδή

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tragedy; (1.2) tragedy
• arabski: (1.1) تراجيديا (1.2) ;كارثة ż, مأساة ż
• azerski: (1.1) faciə
• białoruski: (1.1) трагедыя ż; (1.2) трагедыя ż
• duński: (1.1) tragedie w; (1.2) tragedie w
• esperanto: (1.1) tragedio; (1.2) tragedio
• francuski: (1.1) tragédie ż
• hiszpański: (1.1) tragedia ż; (1.2) tragedia ż
• interlingua: (1.?) tragedia
• jidysz: (1.1) טראַגעדיע ż (tragedje); (1.2) טראַגעדיע ż (tragedje)
• kaszubski: (1.1) tragediô ż
• niemiecki: (1.1) Tragödie ż; (1.2) Tragödie ż
• nowogrecki: (1.1) τραγωδία ż; (1.2) τραγωδία ż
• ormiański: (1.2) ողբերգություն
• rosyjski: (1.1) траге́дия ż; (1.2) траге́дия ż
• szwedzki: (1.1-2) tragedi w; (1.1) tragik w
• tajski: (1.1) ความหายนะ
• ukraiński: (1.1) трагедія ż; (1.2) трагедія ż
• włoski: (1.1) tragedia ż; (1.2) tragedia ż

źródła:

tragedia (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) liter. tragedia

(1.2) nieszczęście

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) ezbehar, zorigaitz, zorigaizto

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tragiko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tragedia (esperanto)

morfologia:

tragedi•a

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z tragedią jako utworem literackim

(1.2) tragiczny, nieszczęśliwy

odmiana:

(1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	tragedia	tragediaj
akuzativo	tragedian	tragediajn

przykłady:

(1.1) Eŭripido estis tragedia aŭtoro. → Eurypides był autorem tragedii.

(1.2) Post la tragedia morto de lia edzino li sin mortigis. → Po tragicznej śmierci swojej żony popełnił samobójstwo.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) tragika

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tragedio

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tragedia (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [tɾa.ˈxe.ðja]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tragedia

(1.2) nieszczęście, katastrofa

odmiana:

(1.1) lm tragedias

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. trágico

przysł. trágicamente

rzecz. trágico m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. tragoedia < gr. τραγῳδία

uwagi:

źródła:

tragedia (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) tragedia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tragedia (język włoski)

wymowa:

IPA: /tra.ˈdʒɛ.dja/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) teatr. tragedia

(1.2) tragedia, nieszczęście

odmiana:

(1.1-2) lp tragedia; lm tragedie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) risolversi in tragedia → skończyć się tragedią

synonimy:

(1.2) disgrazia, disastro, sciagura, catastrofe, rovina, calamità, lutto, sinistro

antonimy:

(1.1) commedia, farsa, comica

(1.2) fortuna, benedizione

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tragediante m ż, tragedo m, tragico m

przym. tragediabile, tragico

przysł. tragicamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. tragoedia < gr. τραγῳδία

uwagi:

źródła: