wymowa:
IPA[rɔsˈːɔ̃ndnɨ], AS[ro•sõndny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ą gemin. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który charakteryzuje się rozsądkiem; postępuje lub myśli rozsądnie; jest rozważny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na ogół jesteś osobą zorganizowaną, rozsądną, z inicjatywą ale niekiedy masz tendencje do bezsensownego trwonienia czasu[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) rozsądne działanie • rozsądny człowiek / plan
synonimy:
(1.1) roztropny, sensowny, trzeźwy, racjonalny
antonimy:
(1.1) nierozsądny, nierozważny, lekkomyślny
hiperonimy:
(1.1) mądry, rozumny
hiponimy:
(1.1) konkretny, odpowiedzialny, rozważny, umiarkowany[2]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sąd mrz, rozsądek mrz, rozsądność ż
przysł. rozsądnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krystyna Konaszewska-Rymarkiewicz, Interpretacja horoskopu - podstawy, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.