przyprawiać

przyprawiać (język polski)

przyprawiać (1.1)

wymowa:

IPA: [pʃɨ.ˈpra.vʲjät͡ɕ], AS: [pšy.pra.vʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• i → j 

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) dodawać przyprawę do potrawy lub napoju

(1.2) przyczepiać coś dodatkowego – dosłownie lub w przenośni (np. wąsy, rogi, brodę)

(1.3) doprowadzać kogoś do jakiegoś negatywnego stanu (np. choroby, odczucia)

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		przyprawiać
czas teraźniejszy		przyprawiam	przyprawiasz	przyprawia	przyprawiamy	przyprawiacie	przyprawiają
czas przeszły	m	przyprawiałem	przyprawiałeś	przyprawiał	przyprawialiśmy	przyprawialiście	przyprawiali
	ż	przyprawiałam	przyprawiałaś	przyprawiała	przyprawiałyśmy	przyprawiałyście	przyprawiały
	n	przyprawiałom	przyprawiałoś	przyprawiało
tryb rozkazujący		niech przyprawiam	przyprawiaj	niech przyprawia	przyprawiajmy	przyprawiajcie	niech przyprawiają
pozostałe formy czas przyszły m będę przyprawiał, będę przyprawiać będziesz przyprawiał, będziesz przyprawiać będzie przyprawiał, będzie przyprawiać będziemy przyprawiali, będziemy przyprawiać będziecie przyprawiali, będziecie przyprawiać będą przyprawiali, będą przyprawiać ż będę przyprawiała, będę przyprawiać będziesz przyprawiała, będziesz przyprawiać będzie przyprawiała, będzie przyprawiać będziemy przyprawiały, będziemy przyprawiać będziecie przyprawiały, będziecie przyprawiać będą przyprawiały, będą przyprawiać n będę przyprawiało, będę przyprawiać będziesz przyprawiało, będziesz przyprawiać będzie przyprawiało, będzie przyprawiać czas zaprzeszły m przyprawiałem był przyprawiałeś był przyprawiał był przyprawialiśmy byli przyprawialiście byli przyprawiali byli ż przyprawiałam była przyprawiałaś była przyprawiała była przyprawiałyśmy były przyprawiałyście były przyprawiały były n przyprawiałom było przyprawiałoś było przyprawiało było forma bezosobowa czasu przeszłego przyprawiano tryb przypuszczający m przyprawiałbym, byłbym przyprawiał przyprawiałbyś, byłbyś przyprawiał przyprawiałby, byłby przyprawiał przyprawialibyśmy, bylibyśmy przyprawiali przyprawialibyście, bylibyście przyprawiali przyprawialiby, byliby przyprawiali ż przyprawiałabym, byłabym przyprawiała przyprawiałabyś, byłabyś przyprawiała przyprawiałaby, byłaby przyprawiała przyprawiałybyśmy, byłybyśmy przyprawiały przyprawiałybyście, byłybyście przyprawiały przyprawiałyby, byłyby przyprawiały n przyprawiałobym, byłobym przyprawiało przyprawiałobyś, byłobyś przyprawiało przyprawiałoby, byłoby przyprawiało imiesłów przymiotnikowy czynny m przyprawiający, nieprzyprawiający ż przyprawiająca, nieprzyprawiająca przyprawiające, nieprzyprawiające n przyprawiające, nieprzyprawiające imiesłów przymiotnikowy bierny m przyprawiany, nieprzyprawiany przyprawiani, nieprzyprawiani ż przyprawiana, nieprzyprawiana przyprawiane, nieprzyprawiane n przyprawiane, nieprzyprawiane imiesłów przysłówkowy współczesny przyprawiając, nie przyprawiając rzeczownik odczasownikowy przyprawianie, nieprzyprawianie

przykłady:

(1.1) Mama przyprawia zupę majerankiem.

(1.2) To nas tu o mało nie wykastrowali, a ty cycki będziesz sobie, cyganie, przyprawiał? (Albert w filmie Seksmisja Juliusza Machulskiego)

składnia:

kolokacje:

(1.3) przyprawiać o ból głowy / o szybsze bicie serca / o mdłości / o dreszcze / o ciarki / o palpitacje serca / o kontuzję / o paranoję / o ból brzucha / o zgryzotę / o wieczną zgubę

synonimy:

(1.1-2) doprawiać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przyprawianie n, przyprawa, przyprawnik

czas. przeprawić, przeprawiać, przyprawić, doprawić, doprawiać

przym. przyprawiony, przyprawiany, przyprawowy, nieprzyprawiony

związki frazeologiczne:

przyprawiać rogi • przyprawiać gębę • przyprawiać skrzydła • przyprawiać łatkę • przyprawiać o ból głowy

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) season
• arabski: (1.1) طيب
• duński: (1.1) krydre
• esperanto: (1.1) spici
• hiszpański: (1.1) condimentar, sazonar, aliñar, aderezar
• islandzki: (1.1) krydda
• kataloński: (1.1) amanir
• niemiecki: (1.1) würzen
• norweski (bokmål): (1.1) krydre
• nowogrecki: (1.1) καρυκεύω
• szwedzki: (1.1) krydda w
• włoski: (1.1) condire

źródła: