przepływ

przepływ (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɛpwɨf], AS: [pšepu̯yf], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przemieszczanie się cieczy lub gazu z jednego miejsca do drugiego; zob. też przepływ w Wikipedii

(1.2) przen. przemieszczanie się jednego miejsca do drugiego

(1.3) fiz. techn. ilość cieczy lub gazu przepływających przez przekrój poprzeczny cieku w jednostce czasu

(1.4) fiz. techn. ruch cząstek substancji lub ładunków elektrycznych z jednego miejsca w drugie

(1.5) hydrol. objętość wody płynącej przez przekrój poprzeczny koryta cieku

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przepływ	przepływy
dopełniacz	przepływu	przepływów
celownik	przepływowi	przepływom
biernik	przepływ	przepływy
narzędnik	przepływem	przepływami
miejscownik	przepływie	przepływach
wołacz	przepływie	przepływy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) przepływ informacji / gotówki / kapitału / pieniędzy / aktywów / dóbr / towarów / usług / ludzi / osób / pracowników

(1.4) przepływ gazu / powietrza / prądu

synonimy:

(1.3) przepustowość

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.5) przepływ nieswobodny / nieustalony / osiowo-symetryczny / pełnokorytowy

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przepływanie n

czas. pływać, przepływać ndk., przepłynąć dk.

przym. przepływowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) flow; (1.2) flow
• chiński standardowy: (1.1) 流 (liú); (1.2) 流 (liú); (1.4) 流 (liú)
• duński: (1.1) gennemstrømning w
• esperanto: (1.1) trafluo
• niemiecki: (1.1) Durchfluss m, Strömung ż, Durchströmung ż; (1.5) Abfluss m
• rosyjski: (1.1) прото́к m, прохо́д m; (1.2) перето́к m, перете́чка ż

źródła: