protestantka

protestantka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌprɔtɛˈstãntka], AS: [protestãntka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. kobieta, która wyznaje protestantyzm

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	protestantka	protestantki
dopełniacz	protestantki	protestantek
celownik	protestantce	protestantkom
biernik	protestantkę	protestantki
narzędnik	protestantką	protestantkami
miejscownik	protestantce	protestantkach
wołacz	protestantko	protestantki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) adwentystka, baptystka, kalwinistka, luteranka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. protest m, protestantyzm m

forma męska protestant m

czas. protestować ndk.

przym. protestancki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: protestant

• białoruski: (1.1) пратэстантка ż
• czeski: (1.1) protestantka ż
• hiszpański: (1.1) protestante ż
• niemiecki: (1.1) Protestantin ż
• nowogrecki: (1.1) προτεστάντισσα ż
• rosyjski: (1.1) протестантка ż
• słowacki: (1.1) protestantka ż

źródła:

protestantka (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. protestantka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. protestantizmus m, protestantstvo n, protestácia ż, protestovanie n, protestát m

forma męska protestant m

czas. protestovať ndk./dk., zaprotestovať dk.

przym. protestantský, protestný

przysł. protestne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: