pomocnik
pomocnik (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba do pomocy przy jakiejś pracy
- (1.2) pracownik pracujący pod czyimś kierunkiem
- (1.3) sport. piłkarz grający w pomocy; zob. też pomocnik (piłka nożna) w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pomocnik pomocnicy dopełniacz pomocnika pomocników celownik pomocnikowi pomocnikom biernik pomocnika pomocników narzędnik pomocnikiem pomocnikami miejscownik pomocniku pomocnikach wołacz pomocniku pomocnicy - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pomocnik pomocniki dopełniacz pomocnika pomocników celownik pomocnikowi pomocnikom biernik pomocnik pomocniki narzędnik pomocnikiem pomocnikami miejscownik pomocniku pomocnikach wołacz pomocniku pomocniki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pomoc ż, pomocnica ż, pomocnictwo n, pomaganie n
- czas. pomagać
- przym. pomocny
- przysł. pomocnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) helper; (1.2) assistant
- arabski: (1.1) ظهير, مساعد, معاون
- baskijski: (1.1) laguntzaile, urgazle; (1.2) laguntzaile
- baszkirski: (1.1) ярҙамсы
- bułgarski: (1.1) помощник m; (1.3) полузащитник m
- duński: (1.1) hjælper w; (1.2) medhjælper w
- esperanto: (1.1) helpanto; (1.2) helpisto; (1.3) helpanto
- estoński: (1.3) poolkaitsja
- fiński: (1.2) avustaja
- hiszpański: (1.1) ayudante m/ż, auxiliar m/ż; (1.2) asistente m/ż; (1.3) centrocampista m/ż, mediocentro m, volante m
- japoński: (1.1) 手伝い (てつだい, tetsudai); (1.2) 助手 (じょしゅ, joshu)
- jidysz: (1.1) יונג m (jung); (1.2) יונג m (jung), לערנייִנגל n (lernjingl)
- kazachski: (1.1) көмекші, жәрдемші
- nowogrecki: (1.1) βοηθός; (1.2) βοηθός
- rosyjski: (1.1) помощник m; (1.2) ассистент m; (1.3) полузащитник m
- tybetański: (1.1) ཕོ་ཉ
- udmurcki: (1.1) юрттӥсь
- ukraiński: (1.1) помічник m; (1.2) асистент m, помічник m
- wilamowski: (1.1) hyłfer m