podejrzewać (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌpɔdɛjˈʒɛvat͡ɕ], AS[podei ̯ževać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) przypuszczać
(1.2) posądzać

czasownik zwrotny podejrzewać się

(2.1) podejrzewać (1.2) siebie nawzajem
(2.2) podejrzewać (1.2) siebie samego o coś
odmiana:
koniugacja I
przykłady:
(1.1) Przewoźnicy podejrzewali, że to szlachcic przebrany, ale nie śmieli go zatrzymać, bo słyszeli także, że książęce wojska niedaleko. (H. Sienkiewicz: Ogniem i mieczem)
(1.2) Ten bank jest podejrzewany o rażące naruszenie ustawy o praniu pieniędzy.
(2.1) Od ostatniej wpadki wciąż podejrzewali się o nielojalność.
(2.2) Wykazał się dziś taką asertywnością, o jaką się nawet nie podejrzewał.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. podejrzewany mos, podejrzliwość ż, podejrzewanie n, podejrzany, podejrzenie
przym. podejrzany, podejrzliwy, podejrzewany
przysł. podejrzanie, podejrzliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: