parkiet
parkiet (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) drewniane klepki na podłogi[1]
- (1.2) podłoga z drewnianych klepek[1]
- (1.3) miejsce w restauracji lub kawiarni przeznaczone do tańca[1]
- (1.4) sala, w której odbywa się sesja giełdy papierów wartościowych[1]
- (1.5) część sali sportowej przeznaczona do gry w piłkę[1]
- (1.6) kratka z listewek przytwierdzana do odwrocia obrazu malowanego na desce dla zabezpieczenia jej przed paczeniem się[1]
- odmiana:
- (1.1-6)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik parkiet parkiety dopełniacz parkietu parkietów celownik parkietowi parkietom biernik parkiet parkiety narzędnik parkietem parkietami miejscownik parkiecie parkietach wołacz parkiecie parkiety
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. parkieciarz m, parkieciarka ż, parkieciarnia ż, parkietówka ż, parkiecik mrz
- czas. parkietować
- przym. parkietowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) trading floor
- baskijski: (1.1) parket; (1.2) parket; (1.3) dantzaleku
- hiszpański: (1.1) parqué m; (1.2) parqué m; (1.3) pista de baile ż
- nowogrecki: (1.1) παρκέ n; (1.2) παρκέ n
- ukraiński: (1.1) паркет m; (1.2) паркет m
- źródła:
