panienka

panienka (język polski)

panienki (1.1)

panienka (1.2)

wymowa:

IPA: [pãˈɲɛ̃nka], AS: [pãńẽnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) młoda dziewczyna

(1.2) eufem. o prostytutce

(1.3) daw. córka chlebodawców

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	panienka	panienki
dopełniacz	panienki	panienek
celownik	panience	panienkom
biernik	panienkę	panienki
narzędnik	panienką	panienkami
miejscownik	panience	panienkach
wołacz	panienko	panienki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) zob. prostytutka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. panieństwo n, Panna ż, panicz m, panna ż; zdrobn. panieneczka ż, paniusia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla jid. פּאַניענקע (panjenke)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) girl; (1.2) tart; (1.3) young lady
• arabski: (1.1) آنسة ż
• francuski: (1.1) mademoiselle ż
• interlingua: (1.1) senioretta
• japoński: (1.1) お姉さん (おねえさん, onēsan)
• jidysz: (1.3) פּאַניענקע ż (panjenke)
• niemiecki: (1.1) Fräulein n; (1.2) Nutte ż; (1.3) junge Dame ż
• nowogrecki: (1.1) δεσποινίδα ż, δεσποινίς ż
• rosyjski: (1.1) девушка ż; (1.3) барышня ż
• ukraiński: (1.1) па́нночка ż
• wilamowski: (1.1) makia n

źródła: