wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) strata, szkoda, uszczerbek[1][2]
(1.2) przen. ujma[2]
odmiana:
(1.1-2) lp pagubă; lm pagube
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) în paguba → na szkodę (czyjąś)[1]
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
scs. пагѹба (paguba)[2]zguba, zagłada[3]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. 2,0 2,1 2,2   Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 200.
  3.   Hasło „пагѹба” w: Старославянский словарь (по рукописям X‒XI веков), red. Р. М. Цейтлин, Р. Вечерка, Э. Благова, Русский язык, Moskwa 1994, ISBN 5-200-01113-2, s. 440.