Podobna pisownia Podobna pisownia: pascpasć
 
jeleń pasie się (3.1)
wymowa:
IPA[paɕt͡ɕ], AS[paść] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) doglądać zwierząt pożywiających się na łące

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. padać)

(2.1) zob. padać

czasownik zwrotny niedokonany paść się (dk. brak)

(3.1) o zwierzętach: pożywiać się trawą na łące
(3.2) przen. o ludziach: jeść w nadmiernych ilościach

rzeczownik, rodzaj żeński

(4.1) gw. (Bukowina) pułapka na myszy[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja XI
(2.1)
(3.1-2) koniugacja XI
przykłady:
(1.1) Pewien chłopak w Briesen cały dzień pasł konie.
(2.1) Strasznie się spociłem, bo padła mi klimatyzacja.
(2.1) Wiązka światła odbija się od lustra pod kątem, który jest równy kątowi, pod którym padła na (to) lustro.
(3.1) Książe Demidow odwiedził kiedyś posiadłość wielkiego obszarnika na Uralu. Ten z dumą pokazywał księciu wielkie stado koni, które pasło się na łące[2].
(3.2) Aniela nie może przyjść, bo się pasie kanapkami na śniadanie.
(4.1) Nie kupiłam paści i myszy zjadły mi chleb.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wypasać
(2.1) zob. padać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1, 3.1-2)
rzecz. pastwisko n, pasza ż, wypasanie n, wypas m, spasanie n
czas. pasać ndk., wypasać ndk., spasać ndk., spaść dk.
przym. pastwiskowy
związki frazeologiczne:
paść na podatny grunt
etymologia:
(1.1, 3.1-2) prasł. *pasti, prasł. *pasǫ → 'pilnować, doglądać bydła na pastwisku, paść, wypasać'[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: padać
źródła:
  1. Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 161; dostęp: 26 listopada 2018.
  2. J. Tuwim, A propos... 200 pereł humoru, 1928
  3.   Hasło „paść” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.