ostrzegawczy

ostrzegawczy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔsṭʃɛˈɡaft͡ʃɨ], AS: [osṭšegafčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) będący ostrzeżeniem, ostrzegający przed czymś, sygnalizujący zagrożenie, niebezpieczeństwo

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ostrzegawczy		ostrzegawcza	ostrzegawcze	ostrzegawczy	ostrzegawcze
dopełniacz	ostrzegawczego		ostrzegawczej	ostrzegawczego	ostrzegawczych
celownik	ostrzegawczemu		ostrzegawczej	ostrzegawczemu	ostrzegawczym
biernik	ostrzegawczego	ostrzegawczy	ostrzegawczą	ostrzegawcze	ostrzegawczych	ostrzegawcze
narzędnik	ostrzegawczym		ostrzegawczą	ostrzegawczym	ostrzegawczymi
miejscownik	ostrzegawczym		ostrzegawczej	ostrzegawczym	ostrzegawczych
wołacz	ostrzegawczy		ostrzegawcza	ostrzegawcze	ostrzegawczy	ostrzegawcze
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Policjant widząc, że bandyta nie reagował na wezwanie do zatrzymania się, oddał strzał ostrzegawczy w powietrze.

składnia:

kolokacje:

(1.1) strajk / znak / sygnał ostrzegawczy • ostrzegawcze spojrzenie • strzał ostrzegawczy • trójkąt ostrzegawczy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ostrzegać ndk., ostrzec dk.

przysł. ostrzegawczo

rzecz. ostrzeżenie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• kaszubski: (1.1) òstrzegawczi
• nowogrecki: (1.1) προειδοποιητικός
• słowacki: (1.1) výstražný

źródła: