myśliwiec
myśliwiec (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) lotn. wojsk. samolot wojskowy przeznaczony do walki z samolotami wroga; zob. też myśliwiec w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik myśliwiec myśliwce dopełniacz myśliwca myśliwców celownik myśliwcowi myśliwcom biernik myśliwiec myśliwce narzędnik myśliwcem myśliwcami miejscownik myśliwcu myśliwcach wołacz myśliwcu myśliwce - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik myśliwiec myśliwce dopełniacz myśliwca myśliwców celownik myśliwcowi myśliwcom biernik myśliwca myśliwców narzędnik myśliwcem myśliwcami miejscownik myśliwcu myśliwcach wołacz myśliwcu / myśliwcze myśliwce
- przykłady:
- (1.1) Do zadań dywizjonu należało przechwytywanie niemieckich myśliwców.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (2.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: myśliwy
- angielski: (1.1) fighter
- arabski: (1.1) طائرة مقاتلة
- białoruski: (1.1) знішчальнік m
- bułgarski: (1.1) изтребител m
- duński: (1.1) jagerfly n, jager w
- esperanto: (1.1) ĉasaviadilo
- francuski: (1.1) chasseur m
- hiszpański: (1.1) caza m, avión de caza m
- nowogrecki: (1.1) καταδιωκτικό n, μαχητικό αεροπλάνο n
- rosyjski: (1.1) истребитель m
- słowacki: (1.1) stíhacie lietadlo n, pot. stíhačka ż
- ukraiński: (1.1) винищувач m
- włoski: (1.1) caccia m
- źródła: