monaco

monaco (język włoski)

wymowa:

IPA: /'mɔ.na.ko/

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: monacare

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) mnich, zakonnik

odmiana:

(2.1) lp monaco; lm monaci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) frate, religioso

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monaca ż, monacanda ż, monacando m, monacato m, monacazione ż, monacella ż, monachella ż, monachesimo m, monachetto m, monachina ż, monachino m

czas. monacare, monacarsi

przym. monacale

przysł. monacalmente

związki frazeologiczne:

(przysłowie) l'abito non fa il monaco → habit nie czyni mnicha

etymologia:

(2.1) p.łac. monăchus < gr. μοναχός < gr. μόνος

uwagi:

źródła: