młodociany (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) taki, który wciąż nie posiada cech dorosłości; wciąż zbyt młody
(1.2) bardzo młody
(1.3) stworzony, gdy autor był młody
(1.4) biol. w początkowym stadium rozwoju

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) praw. (kodeks pracy) osoba, która ukończyła szesnaście, a nie ukończyła osiemnastu lat
(2.2) praw. (kodeks karny) osoba, która w chwili popełnienia czynu zabronionego nie osiągnęła 21. roku życia i w chwili orzekania przed sądem pierwszej instancji nie osiągnęła 24. roku życia
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) W zakładzie przebywają młodociani przestępcy z terenu kilku województw.
(1.2) Ostatni spektakl nie przypadł do gustu młodocianej śląskiej widowni.
(1.3) Swe młodociane lata poeta spędził we Lwowie.
(1.4) Bentosowe osobniki młodociane często spotykane np. w basenach pływowych[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) młodociany kierowca / kryminalista / ojciec / oskarżony / przestępca / zabójca • młodociana matka / osoba / prostytutka / recydywistka / zabójczyni • młodociane małżeństwo
(1.2) młodociany aktor / autor / dziennikarz • młodociana widowniabardzo młodociany
(1.3) młodociany utwór • młodociana miłość / twórczość • młodociane lata
(1.4) młodociany okres / osobnik • młodociana forma / postać
synonimy:
(1.1) niedorosły, nieletni
(1.3) młodzieńczy
(2.2) nieletni
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. młodość ż, młoda ż, młodsza ż, młoducha ż, młoduchna ż, młody mos, młodzian mos, młodzianek mos, młodzianka ż, młodzie nmos, młodzieniec mos, młódź ż
forma żeńska młodociana ż
przym. młody, młodziankowy, młodziuchny, młodziusieńki, młodziuteńki, młodziutki
przysł. młodo, młodocianie, młodu
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. młody[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „młodociany” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. z Wikipedii
  3.   Hasło „młodociany” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.