Wikisłownik

krzyczeć

krzyczeć (język polski)

edytuj
ktoś krzyczy (1.2)
 
dziecko krzyczy (1.3)
wymowa:
IPA: [ˈkʃɨt͡ʃɛt͡ɕ], AS: [kšyčeć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) mówić lub wołać bardzo głośno
(1.2) wydawać głośny, nieartykułowany dźwięk, np. z radości, na skutek zadania bólu
(1.3) o niemowlęciu: płakać
(1.4) przen. dawać zauważyć się jaskrawością, kontrastem
odmiana:
(1.1-4) koniugacja VIIb
 
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikkrzyczeć
czas teraźniejszykrzyczę krzyczysz krzyczy krzyczymy krzyczycie krzyczą
czas przeszłymkrzyczałem krzyczałeś krzyczał krzyczeliśmy krzyczeliście krzyczeli
żkrzyczałam krzyczałaś krzyczała krzyczałyśmy krzyczałyście krzyczały
nkrzyczałom krzyczałoś krzyczało
tryb rozkazującyniech krzyczękrzycz niech krzyczykrzyczmy krzyczcie niech krzyczą
przykłady:
(1.1) Kobieta krzyczała, gdy próbowano ją okraść.
(1.2) Podczas szczepienia Jacuś zawsze bardzo krzyczy i wyrywa się.
(1.4) Nagłówki porannych gazet krzyczą dziś o rosyjskiej interwencji militarnej.
składnia:
(1.1) krzyczeć do D. • krzyczeć B.
(1.2) krzyczeć z D.
kolokacje:
(1.1) krzyczeć na kogoś / coś • krzyczeć coś
synonimy:
(1.1) wrzeszczeć, drzeć się, drzeć japę; wulg. drzeć mordę, drzeć ryja
(1.2) wrzeszczeć, drzeć się
(1.3) płakać, wrzeszczeć, drzeć się
(1.4) rzucać się w oczy
antonimy:
(1.1) milczeć
hiperonimy:
(1.1) mówić
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krzyk m, krzykliwość ż, krzykacz m, krzykaczka ż, pokrzyk m, krzyczek m, krzykun m, Krzyki nmos, wykrzyknik mrz, wykrzyknienie n, krzyczenie n, krzyknięcie n, pokrzyczenie n, nakrzyczenie n, pokrzykiwanie n, skrzyknięcie n, skrzykiwanie n, wykrzyknięcie n, wykrzykiwanie n
czas. krzyknąć dk., pokrzyczeć dk., nakrzyczeć dk., pokrzykiwać ndk., skrzyknąć dk., skrzykiwać ndk., wykrzyknąć dk., wykrzykiwać ndk.
przym. krzykliwy
przysł. krzykliwie
związki frazeologiczne:
krzyczeć wielkim głosem • krzyczeć jak Żydzi w bóżnicy / krzyczeć jak w bóżnicy • krzyczeć, jakby się miał Żyd urodzić • krzyczeć jak potępieniec • najpierw klęczy, prosi, szlocha, potem krzyczy: dość, wynocha! • krzyczeć wniebogłosy • krzyczy jak gdyby go diabeł opętał • krzyczeć na całe gardło • kto często krzyczy, tego nikt nie słucha
etymologia:
(1.1-3) prasł. *kričati
(1.4) od: (1.1-3)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=krzyczeć&oldid=8461755”