krupa
krupa (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulin. kasza wyprodukowana poprzez obłuszczenie i ewentualne polerowanie ziarna, zachowująca jego kształt[1]
- (1.2) kulin. reg. kasza jęczmienna[2]
- (1.3) meteorol. opad atmosferyczny; zob. też krupy (opad atmosferyczny) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krupa krupy dopełniacz krupy krup celownik krupie krupom biernik krupę krupy narzędnik krupą krupami miejscownik krupie krupach wołacz krupo krupy
- przykłady:
- (1.1) Kosiński rozdał jadło i napitek między sotnie; gęste ognie rozdmuchano, świnina na kawały pocięta na tykach obraca się i przypieka, w kotłach jaglana krupa burzy się i kipi, a słonina na okrasę się skwarzy.[3]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. krupnik m, krupiarz m, krupniok m, krupy nmos
- czas. krupić się ndk.
- przym. krupowy, krupniczy, krupiasty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1.7.1. Otrzymywanie i podział kasz w: Małgorzata Konarzewska, Technologia gastronomiczna z towaroznawstwem: podręcznik do nauki zawodu kucharz w technikum i szkole policealnej, t. 2, REA s.j., wydanie 2011, ISBN 978-83-7141-980-5, s. 51. Cytat: „W zależności od stopnia przerobu i wielkości ziaren otrzymuje się: / kasze krupy, zachowujące w przybliżeniu kształt ziarna, są tylko obłuszczone i ewentualnie polerowane (…)”.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „krupa” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1976.
- ↑ „Powieści kozackie”, autor: Michał Czajkowski, wyd. Ksiegarnia i Drukarnia Polska, 1837 r., str. 156