kostrč
kostrč (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anat. kość ogonowa, kość guziczna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kostrč kostrče dopełniacz kostrče kostrčí celownik kostrči kostrčím biernik kostrč kostrče wołacz kostrči kostrče miejscownik kostrči kostrčích narzędnik kostrčí kostrčemi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kostrč (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński lub męski nieżywotny
- (1.1) anat. kość ogonowa, kość guziczna[1][2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 335.