konfrontacja
konfrontacja (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) porównanie ze sobą, zestawiając cechy wspólne i rozbieżne
- (1.2) konflikt między wrogimi stronami
- (1.3) praw. jednoczesne stawienie się świadków lub świadków i oskarżonego w celu oceny sprzeczności w zeznaniach
- przykłady:
- (1.2) Nieustanne burdy i konfrontacje zamieniły nasze spokojne osiedle w beczkę prochu.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) porównanie
- (1.2) konflikt, spór, walka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. konfrontować ndk., skonfrontować dk.
- przym. konfrontacyjny, konfrontatywny
- przysł. konfrontacyjnie
- rzecz. konfrontacyjność ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. confrontatio
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) confrontation
- francuski: (1.1) confrontation ż
- hiszpański: (1.1) confrontación ż
- niemiecki: (1.1) Konfrontation ż, Gegenüberstellung ż; (1.2) Konfrontation ż; (1.3) Gegenüberstellung ż
- włoski: (1.1) confronto m
- źródła: