kolekcjoner

kolekcjoner (język polski)

kolekcjoner (1.1) siekier

wymowa:

IPA: [ˌkɔlɛkˈt͡sʲjɔ̃nɛr], AS: [kolekcʹi ̯õner], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która coś kolekcjonuje; właściciel kolekcji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kolekcjoner	kolekcjonerzy
dopełniacz	kolekcjonera	kolekcjonerów
celownik	kolekcjonerowi	kolekcjonerom
biernik	kolekcjonera	kolekcjonerów
narzędnik	kolekcjonerem	kolekcjonerami
miejscownik	kolekcjonerze	kolekcjonerach
wołacz	kolekcjonerze	kolekcjonerzy

przykłady:

(1.1) Na wyprzedaż przyjechało wielu kolekcjonerów antyków.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zbieracz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolekcja ż, kolekcjonowanie n, kolekcjonerstwo n

forma żeńska kolekcjonerka

czas. kolekcjonować

przym. kolekcjonerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. collectionneur

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) collector
• arabski: (1.1) جامع
• baskijski: (1.1) bildumagile, bildumari
• białoruski: (1.1) калекцыянер m
• duński: (1.1) samler w
• francuski: (1.1) collectionneur m
• hiszpański: (1.1) coleccionista m
• nowogrecki: (1.1) συλλέκτης m
• rosyjski: (1.1) коллекционер m
• turecki: (1.1) koleksiyoncu
• ukraiński: (1.1) колекціонер m
• włoski: (1.1) collezionista m

źródła: