kieszonkowiec
kieszonkowiec (język polski)
edytuj- wymowa:
- , IPA: [ˌcɛʃɔ̃ŋˈkɔvʲjɛt͡s], AS: [ḱešõŋkovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kieszonkowiec kieszonkowcy dopełniacz kieszonkowca kieszonkowców celownik kieszonkowcowi kieszonkowcom biernik kieszonkowca kieszonkowców narzędnik kieszonkowcem kieszonkowcami miejscownik kieszonkowcu kieszonkowcach wołacz kieszonkowcu kieszonkowcy
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) złodziej kieszonkowy, gwara więzienna doliniarz
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) złodziej
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kieszeń ż, kieszonkowe n, kieszonka ż
- przym. kieszonkowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- Wyraz powstał w XIX w.[1]
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pickpocket
- arabski: (1.1) نشال
- białoruski: (1.1) кішэннік m, кішэншчык m
- bułgarski: (1.1) джебчия m
- chorwacki: (1.1) džeparoš m, džepar m
- czeski: (1.1) kapsář m, kapesní zloděj m
- duński: (1.1) lommetyv w
- esperanto: (1.1) poŝoŝtelisto
- estoński: (1.1) taskuvaras
- fiński: (1.1) taskuvaras
- francuski: (1.1) pickpocket m, voleur à la tire m
- gruziński: (1.1) ჯიბგირი (ǯibgiri)
- hiszpański: (1.1) carterista m
- interlingua: (1.1) pickpocket
- islandzki: (1.1) vasaþjófur m
- japoński: (1.1) 掏摸 (すり, suri)
- jidysz: (1.1) קעשענע־גנבֿ m (keszene-ganew)
- kazachski: (1.1) қалташы
- koreański: (1.1) 소매치기 (somaech’igi)
- litewski: (1.1) kišenvagis m
- łaciński: (1.1) manticulator m
- łotewski: (1.1) kabatzaglis m
- niderlandzki: (1.1) zakkenroller m
- niemiecki: (1.1) Taschendieb m
- norweski (bokmål): (1.1) lommetyv m
- norweski (nynorsk): (1.1) lommetjuv m
- nowogrecki: (1.1) πορτοφολάς m
- portugalski: (1.1) carteirista m, braz. port. batedor de carteira m
- rosyjski: (1.1) карманник m
- rumuński: (1.1) hoț de buzunare m
- serbski: (1.1) џепарош m (džeparoš)
- słowacki: (1.1) vreckár m
- słoweński: (1.1) žepar m
- szwedzki: (1.1) ficktjuv w
- tagalski: (1.1) mandurukot
- tajski: (1.1) นักล้วงกระเป๋า
- turecki: (1.1) yankesici, cepçi, kapkaççı
- ukraiński: (1.1) кишеньковий злодій m
- węgierski: (1.1) zsebtolvaj
- wietnamski: (1.1) kẻ móc túi
- włoski: (1.1) borsaiolo m, borseggiatore m, tagliaborse m
- źródła:
- ↑ Wiera Zołotowa, Rzeczowniki osobowe z sufiksem -ec (-owiec) we współczesnym języku polskim, „Poradnik Językowy” nr 9/1957, s. 403.