kieszonka

kieszonka (język polski)

wymowa:

IPA: [cɛˈʃɔ̃nka], AS: [ḱešõnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: kieszeń

(1.2) kraw. mała kieszeń

(1.3) anat. zob. kieszonka krtaniowa

(1.4) anat. zob. kieszonka przysadki

(1.5) med. zob. kieszonka retrakcyjna

(1.6) icht. zob. kieszonka skrzelowa

odmiana:

przykłady:

(1.2) Wuj wyjął z kieszonki zegarek, wielką cebulę na złotym łańcuszku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kieszeń ż, kieszonkowiec m, kieszonkowe n, kieszeniówka ż

przym. kieszonkowy, kieszeniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kieszeń -onka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kieszeń

• białoruski: (1.1) кішэнька ż; (1.2) кішэнька ż
• ukraiński: (1.1) кишенька ż; (1.2) кишенька ż

źródła: