gołębię

gołębię (język polski)

gołębięta (1.1) w gnieździe

wymowa:

IPA: [ɡɔˈwɛ̃mbʲjɛ], AS: [gou̯ẽmbʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• denazal.• asynch. ę • i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ornit. pisklę gołębia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gołębię	gołębięta
dopełniacz	gołębięcia	gołębiąt
celownik	gołębięciu	gołębiętom
biernik	gołębię	gołębięta
narzędnik	gołębięciem	gołębiętami
miejscownik	gołębięciu	gołębiętach
wołacz	gołębię	gołębięta

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. gołąbek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gołąb mzw, gołąb m, gołębica ż, gołębiowate nmos, gołębnik m, gołębiarz m, gołębiarka ż, gołębiarnia ż, gołębiarstwo n, gołąbek m, gołąbka ż, gołąbeczek m, gołąbeczka ż

przym. gołębi, gołębiarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gołąbek

• białoruski: (1.1) галубяня n, галубянё n
• ukraiński: (1.1) голуб'я n, голубеня n

źródła: