gmina
gmina (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) adm. podstawowa i zarazem najmniejsza jednostka samorządu terytorialnego; zob. też gmina w Wikipedii
- (1.2) rel. wspólnota wyznaniowa
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gmina gminy dopełniacz gminy gmin celownik gminie gminom biernik gminę gminy narzędnik gminą gminami miejscownik gminie gminach wołacz gmino gminy
- przykłady:
- (1.1) Wójt Kłodawy nie chce odwołać skarbniczki gminy oskarżonej o kradzież pieniędzy. Czeka na wyrok, choć skarbniczka przyznała się do winy[1].
- (1.2) Po powstaniach Machabeuszów i Bar Kochby udawały się na obczyznę nowe fale uchodźców, które zasilały wydatnie dawniejsze emigracyjne gminy żydowskie[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gmina wiejska / miejsko-wiejska / miejska • rada / urząd / wójt / naczelnik / skarbnik / sekretarz gminy • budżet gminy
- (1.2) gmina żydowska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) jednostka samorządu terytorialnego, JST
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) powiat
- meronimy:
- (1.1) sołectwo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zobacz też: powiat • województwo
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) municipality
- baskijski: (1.1) udalerri
- czeski: (1.1) obec ż
- duński: (1.1) kommune w
- esperanto: (1.1) municipo, komunumo
- fiński: (1.1) kunta
- francuski: (1.1) commune ż
- hiszpański: (1.1) municipio m, término municipal, w Ameryce: comuna ż
- japoński: (1.1) グミナ
- łaciński: (1.1) commune ż
- łotewski: (1.1) pašvaldība ż, municipalitāte ż
- niemiecki: (1.1) Gemeinde ż
- nowogrecki: (1.1) κοινότητα ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) муниципалитет m
- słoweński: (1.1) občina ż; (1.2) skupnost ż
- szwedzki: (1.1) kommun w
- węgierski: (1.1) község
- wilamowski: (1.1) gymǡn n, gyman n
- włoski: (1.1) comune, comunità
- źródła:
- ↑ Gazeta Lubuska, nr 30.06, Zielona Góra, 2005 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Opowieści bibilijne, Zenon Kosidowski, 1963 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 136.