fiut
fiut (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (3.1) reg. syrop z buraków cukrowych; zob. też fiut (syrop) w Wikipedii
wykrzyknik
- (4.1) przest. …stosowany do wyrażenia sytuacji, gdy coś szybko przeminęło, skończyło się[1] lub ktoś uciekł, zniknął[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fiut fiuty dopełniacz fiuta fiutów celownik fiutowi fiutom biernik fiuta fiuty narzędnik fiutem fiutami miejscownik fiucie fiutach wołacz fiucie fiuty - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fiut fiuty dopełniacz fiuta fiutów celownik fiutowi fiutom biernik fiuta fiutów / fiuty[3] narzędnik fiutem fiutami miejscownik fiucie fiutach wołacz fiucie fiuty - (3.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fiut fiuty dopełniacz fiutu fiutów celownik fiutowi fiutom biernik fiut fiuty narzędnik fiutem fiutami miejscownik fiucie fiutach wołacz fiucie fiuty - (4.1) nieodm.
- przykłady:
- (4.1) Cudowny, wymyślony świat, w którym żyłam przez kilka dni, rozwiewał się niczym dym, fiut, przepadło, nie ma już nic[4].
- (4.1) Tutaj pracowałem u ogrodnika i co dzień rano chodziłem z kwiatami na targ. Ale teraz już fiut – trzepnął palcami – skończyło się z wysługiwaniem szkopom…[5]
- (4.1) — Zbyszko (chwyta za kapelusz): Żmija! — Juliasiewiczowa: Byłam pewna. Kapelusz w rękę i fiut! Najlepszy punkt wyjścia[6].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (4.1) wyraz dźwiękonaśladowczy[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cock, prick; (2.1) dick, prick
- niderlandzki: (1.1) lul m; (2.1) lul m
- włoski: (1.1) cazzo m, uccello m, nerchia ż; (2.1) coglione m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „fiut” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Hasło „fiut” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Hasło „fiut” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Ewa Nowacka, Może nie, może tak, 1976.
- ↑ Stanisław Dygat, Jezioro Bodeńskie, 1946.
- ↑ Gabriela Zapolska, Moralność pani Dulskiej, 1907.