fart

fart (język polski)

wymowa:

IPA: [fart], AS: [fart] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. szczęście

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) mieć fart / pot. mieć farta • czysty / po prostu fart

synonimy:

(1.1) pot. fuks, reg. śl. cufal, szczęście

antonimy:

(1.1) pot. niefart; pech

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. farciarz m, farciara ż, farciarka ż, farcik mrz

czas. farcić się ndk., pofarcić się dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Fahrt → jazda

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) luck, fortune
• hiszpański: (1.1) chamba ż, chiripa ż, potra ż
• niemiecki: (1.1) Dusel m, Schwein n
• nowogrecki: (1.1) κωλοφαρδία ż, φάρδος n, ρέντα ż
• rosyjski: (1.1) фарт m
• włoski: (1.1) fortuna ż

źródła:

fart (język angielski)

wymowa:

bryt. enPR: fä(r)t, IPA: /fɑː(ɹ)t/, SAMPA: /fA:(r)t/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pot. pierdnięcie, bąk, bździna

czasownik

(2.1) pot. pierdzieć

odmiana:

(1.1) lp fart; lm farts

(2.1) fart, farted, farted, farts, farting

przykłady:

(1.1) Your fart stinks! → Twój bąk śmierdzi!

(2.1) Can you stop farting, it's disgusting! → Mógłbyś przestać pierdzieć, to obrzydliwe!

składnia:

(2.1) fart out

kolokacje:

synonimy:

(1.1) air biscuit, toot

(2.1) break wind, have gas, toot, pass gas, cut the cheese

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

old fart • fart out dust • devil's fart

etymologia:

(1.1) st.ang. feortan

uwagi:

źródła:

fart (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) mieć się (np. w wyrażeniu: Jak się masz?)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

czas. farti, bonfarti

rzecz. farto, bonfarto

przym. bonfarta

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fart (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) szybkość, prędkość

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego czasownika fare

odmiana:

(1.1) en fart, farten

przykłady:

(1.1) Den flygende tallerkenen beveget seg med en fart av fem hundre kilometer i sekundet. → Latający talerz poruszał się z prędkością pięciuset kilometrów na sekundę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hurtighet

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fart (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) prędkość, szybkość, tempo

(1.2) werwa

odmiana:

(1.1-2) en fart, farten, farter, farterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) få fart → rozpędzić się, nabrać rozpędu • full fart framåt! → cała naprzód! • i full fart → z maksymalną prędkością • med en fart av … → z prędkością … • fartdåre, fartbegränsning, fartgupp, fartkontroll

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fara w

czas. fara

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: