fallo

fallo (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈfa.ǰo] lub [ˈfa.ʎo]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) błąd, pomyłka

(1.2) chybienie, spudłowanie, pudło

(1.3) karc. brak karty do koloru

(1.4) (Kuba) wakat po osobie, która się nie stawiła na wezwanie

(1.5) praw. wyrok, orzeczenie

(1.6) postanowienie, decyzja

przymiotnik

(2.1) karc. niemający karty do koloru

(2.2) (Aragonia, Álava i Nawarra) słaby, omdlały

(2.3) (Chile) o kłosie zboża: niedojrzały

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od fallar

odmiana:

(1) lm fallos

(2) lp fallo m, falla ż; lm fallos m, fallas ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) cometer un fallo → popełniać błąd • fallo humano → błąd ludzki

(1.3) tener fallo a espadas… → (zob. kolokacje 2.1)

(1.5) fallo judicial → wyrok sądowy

(2.1) estar fallo a espadas / copas / oros / bastos → (w hiszpańskiej talii kart) nie mieć koloru

synonimy:

(1.1) error, falta, equivocación, yerro, erro, (Kostaryka, Kuba, Portoryko, Salwador, Urugwaj i Wenezuela) falla

(1.2) desacierto

(1.5) sentencia, resolución, dictamen, veredicto, decreto

(1.6) decisión

(2.2) desfallecido

antonimy:

(1.2) acierto

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1-4) (2.1-3)

czas. fallar, daw. fallir

przym. fallido, fallero, daw. fallidero

rzecz. falla ż, fallada ż, fallador m, falladora ż, fallero m, fallera ż, fallido m

(1.5-6)

czas. fallar, hallar, hallarse

przym. hallador, hallado, daw. fallador

rzecz. hallazgo m, hallada ż, daw. fallamiento m, hallamiento m, fallazgo m

związki frazeologiczne:

echar el fallo → wydawać wyrok

etymologia:

(1.1-4) (2.1-3) hiszp. fallar < hiszp. falla < śr.łac. falla → wada, defekt

(1.5-6) hiszp. fallar < łac. afflāre

uwagi:

źródła:

fallo (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) kłamać, oszukiwać, zwodzić

odmiana:

(1.1) fallo, fallere, fefelli, falsum (koniugacja III)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. falsum n

przym. falsus, fallax

związki frazeologiczne:

(1.1) quis fallere possit amantem

etymologia:

uwagi:

źródła:

fallo (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) błąd, pomyłka

(1.2) grzech, wina

(1.3) usterka, wada

(1.4) sport. faul

(1.5) anat. fallus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: