Wikisłownik

emerytura

emerytura (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA: [ˌɛ̃mɛrɨˈtura], AS: [ẽmerytura], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) okresowe świadczenia pieniężne (pensja) otrzymywane za przepracowanie ustawowej liczby lat lub po osiągnięciu wymaganego wieku; zob. też emerytura w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikemeryturaemerytury
dopełniaczemeryturyemerytur
celownikemeryturzeemeryturom
biernikemeryturęemerytury
narzędnikemeryturąemeryturami
miejscownikemeryturzeemeryturach
wołaczemeryturoemerytury
przykłady:
(1.1) Adam za trzy lata będzie już na emeryturze.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być na emeryturze • niska / wysoka emerytura
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) pynzyjo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. emeryt mos, emerytka ż
przym. emerytalny, emerycki, emerytowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=emerytura&oldid=8302802”