ekstremalny

ekstremalny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛkstrɛ̃ˈmalnɨ], AS: [ekstrẽmalny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) krańcowy, skrajny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ekstremalny		ekstremalna	ekstremalne	ekstremalni	ekstremalne
dopełniacz	ekstremalnego		ekstremalnej	ekstremalnego	ekstremalnych
celownik	ekstremalnemu		ekstremalnej	ekstremalnemu	ekstremalnym
biernik	ekstremalnego	ekstremalny	ekstremalną	ekstremalne	ekstremalnych	ekstremalne
narzędnik	ekstremalnym		ekstremalną	ekstremalnym	ekstremalnymi
miejscownik	ekstremalnym		ekstremalnej	ekstremalnym	ekstremalnych
wołacz	ekstremalny		ekstremalna	ekstremalne	ekstremalni	ekstremalne

przykłady:

(1.1) Ta książka uwypukla stronę ludzką postaci w sytuacjach ekstremalnych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ekstremalne warunki • sporty ekstremalne

synonimy:

(1.1) maksymalny, skrajny

antonimy:

(1.1) minimalny, umiarkowany

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ekstremalność ż, ekstremum n, ekstremizm m, ekstremista m, ekstremistka ż

przysł. ekstremistycznie, ekstremalnie

przym. ekstremistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. extremal < łac. extremus

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: skrajny, krańcowy

• angielski: (1.1) extreme
• białoruski: (1.1) экстрэмальны
• esperanto: (1.1) ekstrema
• francuski: (1.1) extrême
• interlingua: (1.1) extremal
• jidysz: (1.1) עקסטרעם
• łaciński: (1.1) extremus
• niemiecki: (1.1) extrem
• rosyjski: (1.1) экстремальный
• slovio: (1.1) ekstremju (екстремйу)
• szwedzki: (1.1) extrem
• ukraiński: (1.1) екстремальний
• węgierski: (1.1) extrém
• włoski: (1.1) estremo

źródła: