egzaminowanie

egzaminowanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛɡzãmʲĩnɔˈvãɲɛ], AS: [egzãmʹĩnovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

podział przy przenoszeniu wyrazu: e•g•za•mi•no•wa•nie

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przeprowadzanie egzaminu, poddawanie czegoś lub kogoś egzaminowi

(1.2) przen. badanie, obserwowanie, wypytywanie

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	egzaminowanie	egzaminowania
dopełniacz	egzaminowania	egzaminowań
celownik	egzaminowaniu	egzaminowaniom
biernik	egzaminowanie	egzaminowania
narzędnik	egzaminowaniem	egzaminowaniami
miejscownik	egzaminowaniu	egzaminowaniach
wołacz	egzaminowanie	egzaminowania

przykłady:

(1.1) Egzaminowanie kandydatów na kierowców rozpoczyna się na placu manewrowym.

(1.1) Od marca bieżącego roku wchodzą w życie nowe zasady egzaminowania spawaczy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odpytywanie, przeegzaminowywanie, przepytywanie, pytanie, sprawdzanie

(1.2) analizowanie, badanie, inspekcjonowanie, maglowanie, odpytywanie, przeegzaminowywanie, przepytywanie, przesłuchiwanie, pytanie, sprawdzanie, testowanie, weryfikowanie, wypytywanie

antonimy:

(1.1) nieegzaminowanie

(1.2) nieegzaminowanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. egzamin mrz, egzamen mrz, egzaminator mos, egzaminatorka ż, egzaminatorskość ż, przeegzaminowanie n, przeegzaminowywanie n

czas. egzaminować ndk., przeegzaminować dk., przeegzaminowywać ndk.

przym. egzaminacyjny, egzaminatorski, egzaminowy, poegzaminacyjny, poegzaminowy, przedegzaminacyjny, przedegzaminowy

przysł. egzaminacyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rzecz. odczas. od egzaminować < niem. examinieren < franc. examiner < łac. examino

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: