echt

echt (język niderlandzki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) małżeństwo

przymiotnik

(2.1) prawdziwy, autentyczny

partykuła

(3.1) naprawdę

odmiana:

(1.1) nieodm.

(2.1) st. wyższy echter; st. najwyższy echtst

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

echt (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɛçt] wymowa austriacka IPA: [ˈɛçtɐ] IPA: [ˈɛçtəstn̩]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prawdziwy

(1.2) autentyczny, oryginalny

w funkcji przysłówka

(2.1) prawdziwie

(2.2) autentycznie, oryginalnie

odmiana:

(1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der echte ein echter echter	die echte eine echte echte	das echte ein echtes echtes	die echten echten echte
Gen.	słaba mieszana mocna	des echten eines echten echten	der echten einer echten echter	des echten eines echten echten	der echten echten echter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem echten einem echten echtem	der echten einer echten echter	dem echten einem echten echtem	den echten echten echten
Akk.	słaba mieszana mocna	den echten einen echten echten	die echte eine echte echte	das echte ein echtes echtes	die echten echten echte
stopień wyższy (Komparativ) echter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der echtere ein echterer echterer die echtere eine echtere echtere das echtere ein echteres echteres die echteren echteren echtere Gen. słaba mieszana mocna des echteren eines echteren echteren der echteren einer echteren echterer des echteren eines echteren echteren der echteren echteren echterer Dat. słaba mieszana mocna dem echteren einem echteren echterem der echteren einer echteren echterer dem echteren einem echteren echterem den echteren echteren echteren Akk. słaba mieszana mocna den echteren einen echteren echteren die echtere eine echtere echtere das echtere ein echteres echteres die echteren echteren echtere
stopień najwyższy (Superlativ) echtest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der echteste ein echtester echtester die echteste eine echteste echteste das echteste ein echtestes echtestes die echtesten echtesten echteste Gen. słaba mieszana mocna des echtesten eines echtesten echtesten der echtesten einer echtesten echtester des echtesten eines echtesten echtesten der echtesten echtesten echtester Dat. słaba mieszana mocna dem echtesten einem echtesten echtestem der echtesten einer echtesten echtester dem echtesten einem echtesten echtestem den echtesten echtesten echtesten Akk. słaba mieszana mocna den echtesten einen echtesten echtesten die echteste eine echteste echteste das echteste ein echtestes echtestes die echtesten echtesten echteste

przykłady:

(1.1) Im langen rosa Kleid und mit der eleganten Handtasche sah Madlen wie eine echte Dame aus, aber innerlich war sie immer noch eine schüchterne Studentin. → W długiej różowej sukni i z elegancką torebką Madlen wyglądała jak prawdziwa dama, ale wewnątrz nadal była nieśmiałą studentką.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wahr

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Echtheit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: