budzik

budzik (język polski)

budzik (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbud͡ʑik], AS: [buʒ́ik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: bu•dzik

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zegar, który dzwonkiem lub innym sygnałem dźwiękowym wskazuje nadejście określonej godziny, pory; zob. też budzik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	budzik	budziki
dopełniacz	budzika	budzików
celownik	budzikowi	budzikom
biernik	budzik	budziki
narzędnik	budzikiem	budzikami
miejscownik	budziku	budzikach
wołacz	budziku	budziki

przykłady:

(1.1) Muszę nastawić budzik na piątą, bo mam pociąg o szóstej.

(1.1) […] obudzony dzwonkiem budzika, […] Sołomin konstatował z goryczą: jeszcze nie […]

składnia:

kolokacje:

(1.1) kupić / sprzedać / nastawić / nastawiać / włączyć / wyłączyć / nakręcić / nakręcać budzik

synonimy:

(1.1) przest. ekscytarz

antonimy:

(1.1) chodzik

hiperonimy:

(1.1) zegarek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. budzenie n, budziciel m, pobudka ż, obudzenie n

zdrobn. budziczek mrz

czas. budzić ndk., obudzić dk., pobudzać ndk., pobudzić dk.

wykrz. pobudka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) orë me zile ż
• angielski: (1.1) alarm clock
• arabski: (1.1) منبه m (munabbih)
• baskijski: (1.1) iratzargailu
• białoruski: (1.1) будзільнік m
• bułgarski: (1.1) будилник m
• czeski: (1.1) budík m
• duński: (1.1) vækkeur n
• esperanto: (1.1) vekhorloĝo
• fiński: (1.1) herätyskello
• hiszpański: (1.1) despertador m
• islandzki: (1.1) vekjaraklukka ż
• jidysz: (1.1) וועקער m (weker), וועקזייגער m (wekzejger)
• kataloński: (1.1) despertador m
• niemiecki: (1.1) Wecker m
• norweski (bokmål): (1.1) vekkerklokke
• nowogrecki: (1.1) ξυπνητήρι n
• rosyjski: (1.1) будильник m
• słowacki: (1.1) budík m
• szwedzki: (1.1) väckarklocka w
• turecki: (1.1) çalar saat
• ukraiński: (1.1) будильник m
• węgierski: (1.1) vekker
• włoski: (1.1) sveglia ż

źródła: