brzeg
brzeg (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pas lądu ograniczający zbiornik wodny; zob. też brzeg (geografia) w Wikipedii
- (1.2) krańcowa linia czegoś
- (1.3) mat. zbiór punktów figury geometrycznej, takich, że w każdym otoczeniu każdego z nich znajdują się zarówno punkty tej figury, jak i punkty nie należące do niej; zob. też brzeg (matematyka) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brzeg brzegi dopełniacz brzegu brzegów celownik brzegowi brzegom biernik brzeg brzegi narzędnik brzegiem brzegami miejscownik brzegu brzegach wołacz brzegu brzegi
- przykłady:
- (1.1) Łódź dobiła do brzegu jeziora.
- (1.2) Siedział na brzegu fotela.
- (1.3) Brzegiem koła jest okrąg.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) brzeg morza / rzeki / jeziora / kałuży / strumienia • odbić / odbijać od brzegu • dobić / dobijać do brzegu
- synonimy:
- (1.1) wybrzeże, linia brzegowa
- (1.2) krawędź, kant, rant, koniuszek, brzeżek, obrzeże, skraj, kraniec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wybrzeże n, obrzeże n, nabrzeże n, brzegówka ż, brzegowiec mrz, brzeżyca ż, brzegowanie n, brzegownica ż, Brzeg mrz, Brzesko n, Brzegi mrz
- czas. brzegować ndk., obrzeżyć dk.
- przym. brzegowy, brzeżny, przybrzeżny, nabrzeżny, nadbrzeżny
- przysł. brzegowo, brzeżnie
- związki frazeologiczne:
- cicha woda brzegi rwie • pierwszy z brzegu • po brzegi
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) coast, shore, strand; (1.2) edge, rim, verge, hem; (1.3) boundary
- arabski: (1.1-2) حافة, شفرة ,شط, عراق, ضفة
- baskijski: (1.1) ertz, bazter; (1.2) ertz; (1.3) muga
- białoruski: (1.1) бераг m
- bułgarski: (1.1) бряг m
- chiński standardowy: (1.1) 边 (biān); (1.2) 边 (biān)
- duński: (1.1) kyst w; (1.2) kant w
- esperanto: (1.1) bordo
- estoński: (1.1) rand, kallas; (1.2) äär, ääris, serv
- fiński: (1.1) ranta; (1.2) reuna
- francuski: (1.1) côte ż, rivage m, bord m; (1.2) bord m
- hiszpański: (1.1) orilla ż; (1.2) borde m; (1.3) frontera ż
- ido: (1.1) rivo
- interlingua: (1.1) ripa
- japoński: (1.1) 岸, 磯; (1.2) 縁
- jidysz: (1.1) ברעג m (breg), באָרטן m (bortn)
- kaszubski: (1.1) strąd m, sztrąd m
- łaciński: (1.1) ora, acta, litus
- niderlandzki: (1.1) kust m ż
- niemiecki: (1.1) Ufer n, Küste ż; (1.2) Rand m, Kante ż
- nowogrecki: (1.1) όχθη ż; (1.2) άκρη ż
- rosyjski: (1.1) берег m; (1.2) край m, ребро n
- slovio: (1.?) breg (брег), krai (краи)
- słowacki: (1.1) breh m
- szwedzki: (1.1) strand w, kust w; (1.2) kant w
- turecki: (1.2) kenar
- ukraiński: (1.1) берег m; (1.2) край m, ребро n
- wilamowski: (1.2) raond m
- włoski: (1.1) bordo m; (1.2) ciglio m, orlo m
- źródła:
- ↑ Agnieszka Krygier-Łączkowska, Europejczycy, Słowianie, Polacy. Na czym polega pokrewieństwo językowe? (Propozycja rozdziału podręcznika do nauczania treści historycznojęzykowych na studiach I stopnia), „Kwartalnik Językoznawczy” 2011/1 (5), s. 111.
- ↑ Hasło „Brzeg” w: Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 48.
- ↑ Hasło „Brzesko” w: Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 48-49.